Η ομαλή ενσωμάτωση της «διαφωνίας» και του «διαφορετικού»

Το πιο ενδιαφέρον στιγμιότυπο από την «εισβολή» στο υπουργείο παιδείας είναι αυτό που οι «εισβολείς» έχουν μαζευτεί πίσω από μια πόρτα, φωνάζουν ρυθμικά «ένα… δύο… τρία…» και με τη λήξη της μέτρησης ένας από αυτούς την παραβιάζει εντυπωσιακά με μια κλωτσιά. Το πιθανότερο είναι πως η πόρτα δεν ήταν καν κλειδωμένη. Μπορούσαν να την ανοίξουν με ένα απλό γύρισμα της μπετούγιας. Όμως αυτό δεν θα ήταν καθόλου δραματικό. Το γύρισμα του πόμολου της πόρτας είναι μια παραδειγματικά εύκολη πράξη, σε σχεδόν παροιμιακό βαθμό· δεν είναι τυχαίο ότι «μπετούγια» είναι slang term για την εύκολη γυναίκα, αυτή που κάθεται σε όλους.

Για να υπάρξει περφόρμανς η πόρτα πρέπει να υποχωρήσει βίαια, να παραβιαστεί. Να δοθεί η εντύπωση του οχυρού που «πέφτει». Κι ας ήταν ξεκλείδωτη. Φτάνουμε λοιπόν στον πυρήνα του συλλογισμού μας. Όλες αυτές οι «εισβολές» είναι σκηνοθετημένα επεισόδια του σεναρίου «δημοκρατία». Η δημοκρατία είναι πονηρή και ξέρει να αφήνει την πόρτα ξεκλείδωτη. Επιζητά την «αντιπαράθεση» και τη «σύγκρουση» γιατί έτσι διαιωνίζεται ο μύθος του πλουραλισμού, της πολυφωνίας, του σεβασμού στην άλλη άποψη. Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία αναδιπλασιάζει τον εαυτό της με τη μορφή της «αντιπολίτευσης» -κοινοβουλευτικής ή εξωκοινοβουλευτικής, μικρή σημασία έχει- μέσα από επαναλαμβανόμενες τελετουργίες «διαφωνίας».

Αυτές οι τελετουργίες δανείζονται τη γραμματική τους από τον κόσμο του μαζικού θεάματος: θεατρικοί διαξιφισμοί στην αίθουσα του κοινοβουλίου, σαν αυτούς που βλέπουμε σε αμερικάνικα courtroom dramas, ή βίαια λακτίσματα σε θύρες που υποχωρούν λες και είναι από χαρτόνι, σαν αυτά που βλέπουμε σε ταινίες δράσης ή αστυνομικές. Στις δημοκρατίες η πολιτική ξεπέφτει στο επίπεδο του θεάματος, και αυτό το ξέρουν καλά οι «εξεγερμένοι μαθητές» που φροντίζουν ευλαβικά να καταγράφουν τα πάντα με τις κάμερες από τα κινητά τους. Ακολουθώντας τους άγραφους κανόνες του στούντιο, αυτοί οι κομπάρσοι της υπερπαραγωγής προσφέρουν την καλύτερη υπηρεσία στο αστικό καθεστώς και το νομιμοποιούν, εμφανίζοντας το ικανό να ενσωματώνει ομαλά τη «διαφωνία» και το «διαφορετικό».

Από το facebook

, , , , ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *