Η εικόνα της 9χρονης τότε Θι Κιμ Πουκ να τρέχει γυμνή και φέροντας σοβαρά εγκαύματα μετά τη ρίψη της αμερικανικής βόμβας στο Βιετνάμ θεωρείται πλέον εμβληματική. Στα 59 της πια, η γυναίκα που έγινε σύμβολο ενός ολόκληρου πολέμου μπορεί να περηφανεύεται ότι πέταξε από πάνω της τα, σωματικά τουλάχιστον, σημάδια.
Πενήντα χρόνια μετά την αμερικανική επιδρομή βομβαρδισμού στο Βιετνάμ, το «κορίτσι του Ναπάλμ» ολοκλήρωσε τις θεραπείες αποκατάστασης στο δέρμα της, μετά από 10ετίες πόνου.
«Τώρα, 50 χρόνια μετά, δεν είμαι πια θύμα πολέμου, δεν είμαι το κορίτσι της Ναπάλμ, τώρα είμαι φίλη, βοηθός, γιαγιά, τώρα είμαι μια επιζήσασα που φωνάζει για ειρήνη», δήλωσε πρόσφατα στο CBS, καθώς στις 8 Ιουνίου συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την ημέρα του τραυματισμού της.
Στη συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο, η Θι Κιμ Πουκ θυμήθηκε ότι έπαιζε με άλλα παιδιά όταν Βιετναμέζοι στρατιώτες της είπαν να τρέξει. «Και κοιτάω ψηλά, βλέπω το αεροπλάνο και τέσσερις βόμβες να προσγειώνονται», είπε. «Πολύ ζέστη! Πολύ ζέστη!» ούρλιαξε τρέχοντας μακριά από το φλεγόμενο χωριό της.
«Ακόμα θυμάμαι τι σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή – “Θεέ μου, κάηκα, θα γίνω άσχημη, οι άνθρωποι θα με βλέπουν διαφορετικά”».
O φωτογράφος του Associated Press Νικ Ουτ απαθανάτισε τη στιγμή της οδύνης, μια φωτογραφία που εμφανίστηκε στο πρωτοσέλιδο των New York Times την επόμενη μέρα και του χάρισε το βραβείο Πούλιτζερ.
Ο Βιετναμέζος Νικ Ουτ, ο οποίος ήταν 21 ετών τότε, ήταν μεταξύ πολλών δημοσιογράφων που είχαν σταθεί έξω από το χωριό και περίμεναν να καλύψουν τις συγκρούσεις.
«Είδα την Κιμ να τρέχει και εκείνη φώναξε στα βιετναμέζικα: “Καίει. Καίει”, είπε στο CNNi από το Λος Άντζελες. «Όταν τράβηξα τη φωτογραφία, είδα ότι το σώμα της είχε καεί τόσο άσχημα και ήθελα να τη βοηθήσω αμέσως. Ακούμπησα όλο τον εξοπλισμό της κάμερας στον αυτοκινητόδρομο και έριξα νερό στο σώμα της».
Ο Ουτ πήρε τα τραυματισμένα παιδιά στο βαν του και τα οδήγησε για 30 λεπτά σε κοντινό νοσοκομείο. Αλλά κατά την άφιξη, το νοσοκομείο τού είπε ότι δεν υπήρχε χώρος και ότι θα έπρεπε να τους πάει στη Σαϊγκόν.
«Είπα, “αν μείνει μία ώρα ακόμη χωρίς θεραπεία, θα πεθάνει”», θυμάται, προσθέτοντας ότι αρχικά φοβόταν ότι η Πουκ είχε ήδη πεθάνει στο όχημά του κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Τελικά έπεισε τους γιατρούς να τους πάρουν. Χρησιμοποίησε τη δημοσιογραφική του ιδιότητα και είπε στους γιατρούς ότι η εικόνα των παιδιών θα εμφανιζόταν στις εφημερίδες του κόσμου την επόμενη μέρα.
Μιλώντας στο Vanity Fair το 2015, θυμήθηκε τα ακριβή του λόγια στο νοσοκομείο:
«Αν κάποιος από αυτούς πεθάνει, θα έχετε πρόβλημα».
Αν και συνταξιοδοτημένος πια, ο 71χρονος ταξίδεψε στο Μαϊάμι αυτήν την εβδομάδα για να τιμήσει την 50η επέτειο και το τέλος της θεραπείας της.
«Ακόμα και ο γιατρός της είπε ότι θα πεθάνει, δεν πίστευε σε καμία περίπτωση ότι θα ζούσε», είπε στο CBS.
