Κωνσταντίνος Λερούνης, Φιλόλογος – Ιστορικός
Μέρος Β΄ (Για το Μέρος Α΄ βλ. https://cognoscoteam.gr/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b4%ce%ad%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%86%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%bd-%ce%b1/)
Όσο το Αφγανιστάν παρέμενε υπό Συμμαχικό έλεγχο, δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί η θηλιά γύρω από την Ινδία, την μόνη σταθερά αντι-κινεζική δύναμη της περιοχής με σημαντική οικονομική και στρατιωτική ισχύ. Με την πτώση του Αφγανιστάν η Κίνα (και μέσω της συμμαχίας της με το Πακιστάν) εκπλήρωσε επιτέλους τον γεωστρατηγικό της στόχο: την περικύκλωση της Ινδίας. Στο πλαίσιο της σκέψης του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι εντάσσεται και η εμμονή των ΗΠΑ να απομακρύνουν το Καζακστάν από την Ρωσία κάτι το οποίο επέτυχαν το 2017-8. Σύμφωνα πάντα με τη Μεγάλη Σκακιέρα του Μπρεζίνσκι τα αποθέματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο γύρω από την Κασπία Θάλασσα και στην ευρύτερη Κεντρική Ασία «κάνουν τα αντίστοιχα αποθέματα τoυ Κόλπου του Μεξικού, της Βόρειας Θάλασσας και του Κουβέιτ να μοιάζουν ασήμαντα» (σελ. 124). Οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον «όχι μόνο να συμβάλουν στην ανάπτυξη των αποθεμάτων της περιοχής» αλλά και «να αποτρέψουν την Ρωσία από το να κυριαρχήσει σε αυτόν τον γεωπολιτικό χώρο» (σελ. 138).
Με αυτόν τον τρόπο οι ΗΠΑ «όχι μόνον προωθούν τους ευρύτερους ευρασιατικούς γεωστρατηγικούς τους στόχους αλλά και εκπροσωπούν τα δικά τους μεγεθυνόμενα οικονομικά τους συμφέροντα, αλλά και αυτά της Ευρώπης και της Άπω Ανατολής, αποκτώντας ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ σε αυτή την περιοχή» (σελ. 138).
Και ποιος ο ρόλος του Αφγανιστάν; O Μπρεζίνσκυ εντάσσει το Αφγανιστάν σε αυτό που ονομάζει «Ευρασιατικά Βαλκάνια», την πλέον εύφλεκτη περιοχή της κεντρικής Ασίας, η οποία αποτελείται από 8 πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και το Αφγανιστάν. Με τα δεδομένα του 1997, χρονολογία συγγραφής του βιβλίου, ο Μπρεζίνσκυ ορθώς προτείνει ότι «στενότερές Πακιστανο-Αφγανικές σχεσεις θα καθιστούσαν δυνατή την διεθνή πρόσβαση στο Τουρκμενιστάν» (σελ. 148).
Την εποχή εκείνη το Πακιστάν είχε φιλοδυτικό προσανατολισμό αλλά η χρησιμότητα του Αφγανιστάν ως «εισόδου» στο Τουρκμενιστάν είναι εμφανής. Εξαιτίας της εθνοτικής τους σύνθεσης και της θέσης τους, ο Μπρεζίνσκι θεωρεί ότι το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν είναι δύο από τα κλειδιά της περιοχής αλλά και «σταθεροποιητές» της περιοχής. (Η δορυφοροποίηση του Αζερμπαϊτζάν από την Τουρκία θα έπρεπε να μας ανησυχεί). Εννοείται φυσικά ότι όλη αυτή η επιμέρους στρατηγική εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο κυριαρχίας των ΗΠΑ στην Ευρασία (βλ. προηγούμενη ανάρτηση). Θα μπορούσα να δώσω ακόμη δεκάδες αναφορές σε έργα του ίδιο του Μπρεζίνσκυ αλλά και δεκάδες άλλα συγγράμματα αυτού του τύπου. Αλλά θα έπρεπε να γράψω βιβλίο. Υπέροχη η γεωστρατηγική και κατά την γνώμη μου πρωτεύουσας σημασίας.
Το Αφγανιστάν έχει επίσης μέταλλα και σπάνιες γαίες αξίας 1 τρις. Για να μην με πείτε και φαντασιοκόπο ιδού ο σύνδεσμος από mainstream πηγή:https://edition.cnn.com/…/afghanistan…/index.html. Το νεοδύμιο, το οποίο υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στο Αφγανιστάν, είναι απαραίτητο συστατικό για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα υψηλής απόδοσης τα οποία έχουν γίνει πολύ της μόδας πρόσφατα. https://www.acs.org/…/endangered-elements/neodymium.html
Είναι λοιπόν εμφανές ότι σημαντικό μέρος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ εμπνέεται από το Δόγμα Μπρεζίνσκι και μάλιστα σε σημαντικές λεπτομέρειές του. Η απόλυτη ηγεμονία στην Ευρασία αποτελεί το κομβικότερο σημείο του Εγχειρήματος του Αμερικανικού 21ου αι.Δεν είμαι φυσικά υπέρ της μίας ή της άλλης δύναμης. Η ιστορία είναι ένα πολύ άγριο ‘παιχνίδι’ για να παίρνουμε το μέρος του ενός ή του άλλου, έτσι αστόχαστα και απλοϊκά. Απλά απορώ με όσους (και έχω δει Έλληνες, Γερμανούς, Αμερικανούς και Βρετανούς να πιστεύουν τέτοια αστεία πράγματα αλλά οι Έλληνες προπορεύονται) συναρτούν τη Μεγάλη Σκακιέρα με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορώ παρά να γελάσω.
Δεν θα εκπλαγώ αν οι ΗΠΑ επιχειρήσουν να διαπραγματευθούν εκ νέου με τους Ταλιμπάν, πάνω ή κάτω από το τραπέζι. Παραμένω ένθερμος θιασώτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για τούτο και δεν μπορώ να ανεχθώ την επίκλησή τους για την δικαιολόγηση τέτοιων ενεργειών, η οποία τα υπονομεύει ανεπανόρθωτα. Μετά από όλα αυτά, φρονώ ότι οποιαδήποτε γνώμη προπαγανδίζει ή υπονοεί ότι η παρουσία των ΗΠΑ έχει το παραμικρό να κάνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα κινείται στον χώρο της εγκληματικής ΑΦΕΛΕΙΑΣ ή της μελλοντικής ατομικής ΩΦΕΛΕΙΑΣ.
