Χίμαιρα, ένα μυθικό ον

του Βασίλειου Κωστάκη, Προπτυχιακού φοιτητή ΣΕΦΑΑ ΔΠΘ Κομοτηνής

Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία μπορούμε να διακρίνουμε μία μεγάλη ποικιλία περίεργων και μερικές φορές τερατόμορφων όντων, άλλοτε με πολλά άκρα, υπερφυσικές δυνάμεις και άλλοτε διασταυρώσεις ζώων. Ένα από τα πιο ξακουστά όντα της αρχαίας Ελλάδος ήταν η Χίμαιρα, ένα πλάσμα που περιλάμβανε τρία ζώα ενωμένα σε ένα!

 Αρχικά, ο θρύλος του μυθικού αυτού πλάσματος περιγράφεται κατά τον Ησίοδο στο έργο του «Θεογονία» όπως επίσης στην Ιλιάδα και την Αινιάδα, ως τέκνο, του γιού της Ήρας, Τυφώνα και της Εχίδνας. Επίσης, υπάρχει και μία αλληγορική αναφορά για την προέλευση της Χίμαιρας από τον εξερευνητή Σκύλακα.

 Όσον αφορά την μορφή της, ήταν ένα πλάσμα πυρίπνοον που είχε σώμα αίγας, κεφαλή λέοντα και ως ουρά ένα ολόκληρο φίδι. Επιπλέον, αυτό το περίπλοκο μορφολογικό σύστημα έχει οδηγήσει τους σύγχρονους επιστήμονες να περιγράφουν στον τομέα της γενετικής ως «Χίμαιρα» ζωντανούς οργανισμούς που έχουν περισσότερους από έναν γενετικούς κώδικες.

 Φημολογείται, πως ζούσε στα νοτιοδυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή της Καρίας και την εξέτρεφε ο βασιλιάς Αμισόδωρος. Όμως, κατά άλλες πηγές ζούσε σε διάφορες περιοχές, όπως στη Λιβύη, στη Φρυγία, στην Κόρινθο ακόμα και στην Σικυώνα.

 Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι, από την ένωση της Χίμαιρας με τον δικέφαλο σκύλο – φύλακα του Γηρυόνη, Όρθρο, προέκυψαν δύο απόγονοι. Ένας εξ αυτών, είναι το θρυλικό Λιοντάρι της Νεμέας και η άλλη είναι η φτερωτή λεοντόμορφη Σφίγγα. Από την άλλη μεριά, τα αδέρφια αυτού του πλάσματος ήταν ο Κέρβερος, η Λερναία Ύδρα και ο Όρθρος, ενώ αναφέρονται και πολλά άλλα τέρατα όπως ο δράκος Λάδων (Φερεκύδης Αθηναίος), ο δράκος της Κολχίδας και η Σκύλλα (Γάιος Ιούλιος Υγίνος).

 Το τέλος αυτού του μυθικού όντος, θα έρθει από τον εξόριστο γιο του Βασιλιά της Εφύρας Βελλεροφόντη κατά τις αποστολές που του είχε αναθέσει ο Ιοβάτης της Λυκίας. Ο ήρωας μας με την συνοδεία του Πήγασου θα φονεύσει με το ακόντιο του την Χίμαιρα και θα βάλει ένα τέλος στον μύθο αυτού του τέρατος.

 Εκτός αυτού, η μυθολογική σημασία της Χίμαιρας στους αρχαίους Έλληνες ήταν τεράστια καθώς το ον αυτό το έφεραν ζωγραφισμένο επάνω στις ασπίδες τους πολλοί οπλίτες από την περιοχή της Φρυγίας, όπως επίσης Κορίνθιοι και Σικυώνες. Οι τελευταίοι είχαν νομίσματα με την μορφή της.

 Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο πως, κατά τις περισσότερες πηγές το όνομα της σημερινής Χειμάρρας, που βρίσκεται στην Αυλώνα της βόρειας Ηπείρου, προκύπτει από την αρχαία Ελληνική παράκτια πόλη των Χαόνων Χίμαιρα που πήρε το όνομα της από το μυθικό τέρας.

 Τέλος, ακόμα και σήμερα το ον αυτό έχει μεγάλη σημασία για τους Έλληνες καθώς, χρησιμοποιείται η έκφραση «κυνηγάει Χίμαιρες», όταν κάποιος προσπαθεί για κάτι που δε μπορεί να υλοποιηθεί.

, , , ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *