Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
Το μικρο κρατος της Χαρακηνης (Κουβειτ) που κρατησε πολυ λιγο, απο το 150 πΧ μεχρι περιπου το 120, διοικουμενο απο εναν…Εξελληνισμενο Βακτριο, τον Υσπασινη. Ο συγκεκριμενος ηγεμονας ηταν ηδη Σατραπης της περιοχης απο την δεκαετια του 160, διορισμενος απο τον Αντιοχο Δ’ τον Επιφανη, αλλα κατορθωσε να ημι-ανεξαρτητοποιηθει περι το 152, λογω της ραγδαιας επεκτασης των Παρθων και της αφορητης πιεσης που δεχοταν οι Σελευκιδες, οι οποιοι εξεκκενωναν το Ιραν.
Μετα την καταληψη της Μηδιας το 148 ηταν σχεδον πλεον ανεξαρτητος, αλλα το επαιζε σε διπλο ταμπλω, ωστε να ειναι αρεστος στους Παρθους αλλα και να αφηνει μια πορτα ανοικτη στους Σελευκιδες, σε περιπτωση που επανερχοταν. Η Βαβυλωνα επεσε τον Μαιο του 141, η Σελευκεια του Τιγρητος τον Ιουλιο, αλλα ο παντα καχυπτοτος Υσπασινης δικαιωθηκε το 129, οταν ο τσαμπουκας πιτσιρικος Αντιοχος Ζ’ ο Σιδητης επανηλθε με 80.000 ανδρες (μεταξυ αυτων 3.000 Ιουδαιοι) και ανακατελαβε την Μεσοποταμια, εκτελωντας τον Παρθο διοικητη της Βαβυλωνιας.
Η Ελληνικη προσπαθεια δεν ευοδωσε τελικα, αφου ο Αντιοχος Ζ’ υπεκυψε τελικα σε νεα Παρθικη αντεπιθεση. Ο Υσπασινης δεν συμμετειχε καθολου στη συγκρουση, και μαλλον οι Παρθοι δεν ασχοληθηκαν καθολου μαζι του. Το μικρο κρατος του ηταν βασικα ανεπτυγμενο γυρω απο ενα εξαιρετο λιμανι, τον Σπασινου Χαραξ (σημερινη πολη του Κουβειτ- μετακινηθηκε πιο νοτια λογω προσχωσεων) που ιδρυθηκε το 324 πΧ απο τον ιδιο τον Αλεξανδρο τον Μεγα. Υπηρχαν και αλλες μικροτερες πολεις ιδρυμενες απο τους Σελευκιδες οπως η Τερηδων (Al-Siraz), Απολογος (Basra), και Απαμεια (Kut). O πληθυσμος του δε, ηταν αναμεικτος, και περιλαμβανε Χαλδαιους, Βαβυλωνιους, Ιρανους, και λιγες χιλιαδες Ελληνων αποικων, αφου οι περισσοτεροι ηταν εγκατεστημενοι στην “γιγαντια” Σελευκεια του Τιγρητος, 250 χλμ βορειοτερα.
Οταν ο Υσπασινης πεθανε απο φυσικα αιτια το 110 πΧ, το κρατιδιο του προσαρτηθηκε ομαλα στο Παρθικο Βασιλειο.
