Κατα τη διάρκεια του 19ου αιώνα οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν προσπαθήσει με κάθε τρόπο (θεμιτό ή αθέμιτο) να αναγκάσουν τη Κίνα να ανοιχτεί στο παγκόσμιο (βασικά δυτικό) εμπόριο.Όμως οι Κινέζοι αντιμετώπιζαν τους δυτικούς σαν βαρβάρους και τούτο διότι δεν είχαν αισθανθεί καμιά ιδιαίτερη ανάγκη εξωτερικού εμπορίου, αλλά και ούτε πίστεψαν ποτέ ότι είχαν κάτι να διδαχθούν από τους ξένους και ιδιαίτερα από τη Δύση.Οι πρώτοι δυτικοί έμποροι που πήγαν στη Κίνα κρατήθηκαν στο λιμάνι της Καντόνας και σε απόσταση απο το λαό ωστε να μην μεταδώσουν τη διαφθορά τους . Τελικά όμως η Κίνα υπέκυψε λόγο της ισχύος των ΜΔ , και άνοιξε τα λιμάνια της στους δυτικούς ,παραχώρησε εκτεταμένα εμπορικά και πολιτικά δικαιώματα, δικαίωμα εγκατάστασης μέχρι και ετεροδικίας, όπου οι ξένοι υπάγονταν έκαστος μόνο στη δικαιοδοσία της πρεσβείας του. Όλα αυτά ήταν φυσικό επόμενο να προκαλούν στους κινέζους μεγάλη δυσφορία. Άλλος ενας παράγοντας ηταν η δράση των ξένων ιεραπόστολων όπου με τη δράση τους εξόργισαν κυρίως τους συντηρητικούς κινέζους . Φυσικά σημαντικότατος παράγοντας ηταν η ήττα της Κίνας στον πρώτο ΣινοΙαπωνικο πόλεμο (1894-1895) όπου ειχε σαν αποτέλεσμα εδαφικές και οικονομικές απώλειες για την Κίνα.
Το κίνημα των Μπόξερ δεν ηταν μονο αντιδυτικό, αλλα και κατα της δυναστείας των Τσίνγκ (που ηταν τοτε στην εξουσία)την οποία θεωρουσαν υπεύθυνη για τα χάλια της χώρας τους. Η καθαρά εθνικιστική αντι-ιμπεριαλιστική εξέγερση ξεκίνησε τέλη του 1899 με στόχους τους ξένους υπήκοους και τελικά παρά τα αντι-αυτοκρατορικά τους αισθήματα συμμάχησαν με την αυλή για να απαλλαγουν απο τους ξένους . Έτσι στα μέσα του 1900 οι μπόξερς μαζι με κινέζους αυτοκρατορικούς στρατιώτες επιτέθηκαν στις ξένες πρεσβείες . Δημιουργήθηκε μια διεθνής δύναμη οκτώ κρατών, ΗΠΑ, η Βρετανία, η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Αυστροουγγαρία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία συμμάχησαν για να αντιμετωπίσουν τους Μπόξερς. Η δύναμη αυτη 18.000 ανδρών υπο τη διοίκηση του βρετανού στρατηγού Άλφρεντ Γκέιζλι κατάφερε να εισβάλει στο Πεκίνο και να σώσει τους πολιορκημένους ομοεθνείς τους (στις πρεσβείες τους). Ακολούθησε άγρια λεηλασία από τους στρατιώτες, ιδιαίτερα από τους γερμανούς, από όπου έμεινε και ο χαρακτηρισμός ούννοι, όπως τους αποκαλούσαν κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Στις 7 Σεπτεμβρίου η Κίνα αναγκάστηκε να υπογράψει το πρωτόκολλο των Μπόξερς. Σύμφωνα με αυτό η Κίνα έπρεπε να καταβάλει πολεμική αποζημίωση στις ξένες δυνάμεις. Έπρεπε επίσης να εκτελεστούν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ευγενείς οι οποίοι είχαν υποστηρίξει τους Μπόξερς.Κατα τη διάρκεια της εξέγερσης δολοφονήθηκαν 48 παπικοί ιεραπόστολοι και 18.000 κινέζοι παπικοί πιστοί , 222 κινέζοι ορθόδοξοι χριστιανοί και 182 προτεστάντες ιεραπόστολοι και 500 κινέζοι προτεστάντες. Ενώ περίπου 20.000 κινέζοι αυτοκρατορικοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους και άγνωστος αριθμός μπόξερ. To 1911 η αδύναμη δυναστεία των Τσιγνκ θα έπεφτε