Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
Ο Αυτοκρατορας Γαλλιηνος τραυματιζεται σε καποια απο τις αναριθμητες εκστρατειες κατα την διαρκεια της απιστευτης ταραχωδους Βασιλειας του (253-268) στον τραγικο απο καθε αποψη, 3ο αιωνα.
Κατα την διαρκεια της ηγεμονιας του, οι Αλαμμανοι περασαν μαζικα τον Δουναβη απειλωντας την Ιταλια (253), οι Φραγκοι εκαναν σμπαραλια την αμυντικη γραμμη του Ρηνου (257), διαπερασαν την Γαλατια δια πυρος και σιδηρου, φθανοντας στην …Ισπανια και λεηλατωντας φρικτα την Ταρρακωνα (Βαρκελωνη), οι Σαξονες, Φρεισιοι και Φραγκοι αρχισαν να λεηλατουν απροκαλυπτα την Ανατολικη ακτη της Βρετανιας (254-6), Οι Σασσανιδες Περσες αφανισαν μια γιγαντια Ρωμαικη στρατια (60.000 ανδρες) στη Βαρβαλισσο της Συριας (252) ενω επιασαν αιχμαλωτη μια αλλη, μεγαλυτερη (70.000 ανδρες) στην Εδεσσα της Συριας (260) μαζι με τον ….πατερα του, Συναυτοκρατορα Ουαλεριανο, ενω το απορυφωμα ηταν η κολοσσιαια Γερμανικη εισβολη του 266-268 325.000 Γοτθων, Ερουλων, Ταιφαλων, Σκιρων, Καρπων και Ελευθερων Δακων στα Βαλκανια και ειδικα στην Ελλαδα, που κυριολεκτικα “σμπαραλιαστηκε”. Το αποκορυφωμα της τραγικης αυτης περιοδου, ηταν η ανεξαρτητοποιηση υπο τοπικους Ρωμαιους διοικητες της Γαλατιας, Ισπανιας και Βρετανιας.
Ολα εδειχναν να καταρρεουν λοιπον περι το 260, και οτι το τελος της Ρωμης ηταν κοντα, με απιστευτες συνεπειες για το μελλον τουλαχιστον της Ευρωπης, οταν ομως ενα απο τα πολλα κεφαλια της Ρωμαικης Λερναιας Υδρας, ο Γαλλιηνος, κατορθωσε σιγα-σιγα, να ιδρυσει εναν πανισχυρο στρατο κρουσης (Comitatus) 70.000 ανδρων, αποτελουμενο απο την “Κραταια” Legio II Parthica που εδρευε στο ορος Αλβανον, (Monte Albano) 20 χλμ ΝΔ της Ρωμης, επιλεκτους Μαυριτανους Ιππεις (Equites Mauri), τους καλοπληρωμενους Πραιτωριανους του (10.000 ανδρες, Cohortes Praetoriani) καθως και πληθος επιλεκτων Ιππεων απο την Δαλματια και το Ιλλυρικο εν γενει (Equites Dalmatiae) μαζι φυσικα με επιλεκτους Λεγεωναριους, πιστους μονο σε αυτον, απο διαφορες Λεγεωνες.
Μεχρι τον Θανατο του (268), ο Γαλλιηνος τα ειχε παρει σχεδον ΟΛΑ πισω, πολεμωντας λυσσασμενα και ακαταπαυστα, απο τα βουνα της Μικρας Ασιας, τις πεδιαδες της Θεσσαλιας και Μακεδονιας, τις Ελβετικες Αλπεις, τα σκοτεινα Καρπαθια, μεχρι τον Ανω Ρηνο και τα δαση της Γαλατιας, βαζοντας τις βασεις για το κατοπινο εργο του Αυρηλιανου, Διοκλητιανου, και πανω απο ολα Κωνσταντινου, αλλιως τωρα δεν θα υπηρχαμε καν….
Προκειται για μια εν πολλοις αγνωστη, αλλα ΤΕΡΑΣΤΙΑ μορφη.
