Ένας Γαλάτης στρατηγός, ο Βρέννος, για να λύσει την πολιορκία της Ρώμης (390 π.Χ.), αξίωσε να του πληρώσουν οι νικημένοι 1.000 λίτρες χρυσάφι. Όταν ο Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός Κάμιλλος Μάρκος Φούριος (Μarcus Furius Camillus) διαμαρτυρήθηκε για τον άδικο τρόπο ζυγίσματος -τα μέτρα των Γαλατών έβγαζαν την ποσότητα λειψή- ο Βρέννος έριξε το ξίφος του στον Γαλατικό δίσκο της ζυγαριάς, μεγαλώνοντας έτσι το «υπερβάλλον βάρος» και αναφωνώντας το περιβόητο: «Vae victis!» – «Ουαί τοις ηττημένοις!»[1]. Οι νικητές ορίζουν τα «μέτρα» και τα «σταθμά», αφού το «δίκιο» των νικηφόρων όπλων είναι πάντοτε ακαταμάχητο.
Ωστόσο, αξίζει να σημειώσουμε ότι οι Ρωμαίοι τελικά ζήτησαν και πήραν πίστωση χρόνου από τους Γαλάτες, προκειμένου να συγκεντρώσουν το 1/3 του χρυσού που έλειπε· εν τω μεταξύ, ο φυγάς Μάρκος Φούριος επέστρεψε με ανασυνταγμένες και ισχυρότερες δυνάμεις, έδωσε σπουδαία μάχη και συνέτριψε τους πολιορκητές. Ο νικητής πλέον Μάρκος αναγνωρίστηκε και αποκλήθηκε από τον δήμο «πατέρας της πατρίδας»και «δεύτερος Ρωμύλος», δηλαδή κτήτορας της Ρώμης.
Δ.Τ.
[1] 1. Τίτος Λίβιος, Ρωμαϊκή Ιστορία, V,8.
