της Ελπίδας Βόγλη, διδάκτορος Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.)
Η εργασία αυτή παρουσιάζει την επιστημονικοποίηση της ιστορικής γραφής από τον αρχόμενο 19ο αι. και τη σταδιακή ανάδειξη της ιστορίας σε αναγνωρισμένο επιστημονικό κλάδο. Ξεκινά από τη διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ των επαναστάσεων του 18ου και της ιστορικής αντίληψης των κοινωνιών της εποχής και στη συνέχεια απαντά στο ερώτημα, που προφανώς θα έθετε σήμερα ένας νεαρός ιστορικός: γιατί θα πρέπει να γνωρίζει το χθες της επιστήμης του και γιατί είναι υποχρεωμένος να μαθαίνει τις επιστημονικές αρχές ενός διάσημου παλαιού ιστορικού (όπως ο Ράνκε), οι οποίες σήμερα θεωρούνται απαρχαιωμένες και ξεπερασμένες; Τι είναι οι ιστορικές σχολές που επίσης θα πρέπει να μελετήσει; Ποιος ήταν ο Μαρξ και τι είναι η μαρξιστική θεωρία;
Σχεδιασμένο στη βάση της απάντησης αυτών των ερωτημάτων, το κεφάλαιο αυτό έχει ως απώτερη επιδίωξη να ωθήσει τους φοιτητές της ιστορίας να κατανοήσουν ότι (αλλά και γιατί) χρειάζονται, περισσότερο ίσως από άλλους επιστήμονες, τη γνώση της ιστορίας της επιστήμης τους.
