Γεωργία Αλεξοπούλου, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 2009
Η μελέτη έχει ως αντικείμενο την παρουσίαση νέων θέσεων που εντοπίστηκαν στην Επαρχία Καλαβρύτων Νομού Αχαΐας και χρονολογούνται από τα Νεολιθικά έως τα Μεταβυζαντινά χρόνια. Αποτελεί μια προσπάθεια ανασύνθεσης της οικιστικής ιστορίας της Β και ΒΔ Αρκαδίας (Επαρχίας Καλαβρύτων) και κύριο μέλημα ήταν όχι μόνον ο εντοπισμός νέων θέσεων αλλά και η ταύτιση επωνύμων οικισμών όπως π.χ. της Κύναιθας με όσους αναφέρουν οι αρχαίες πηγές. Η έρευνα περιέλαβε τα ιερά, τα οχυρά, τις αγροικίες, τις κρήνες που συμπληρώνουν το οικιστικό πλέγμα της περιοχής σε συνδυασμό με το αρχαίο οδικό δίκτυο. Η μέθοδος διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες του χώρου και στηρίχθηκε στην επιφανειακή έρευνα τις μικρής κλίμακας σωστικές ανασκαφές και την αξιοποίηση του αρχείου της ΣΤ’ ΕΠΚΑ.
Κύριος σκοπός της εργασίας αυτής ήταν όχι μόνον η συγκέντρωση όλων των στοιχείων και των δεδομένων της υπό εξέταση περιοχής με βάση την επιφανειακή έρευνα περίπου στο 65% της έκτασης και δίνοντας βαρύτητα στον εντοπισμό όσο το δυνατόν περισσοτέρων νέων θέσεων άγνωστων έως σήμερα αλλά και η καλύτερη κατανόηση από πλευράς τοπογραφικής και χωροταξικής των μεγάλων οικιστικών κέντρων της περιοχής καθώς και των μικρότερων οικισμών που αναπτύχθηκαν γύρω από μεγάλα κέντρα όπως αυτοί αποτυπώνονται σε χάρτες. Επιπλέον, στόχος της έρευνας ήταν η ανίχνευση των διαδρόμων επικοινωνίας που διέσχιζαν την περιοχή και πολλές από αυτές χρησιμοποιούνται μέχρι τις μέρες μας. Απώτερος στόχος της μελέτης ήταν η αναθεώρηση των απόψεων περί πολιτισμικής και κοινωνικής απομόνωσης της Επαρχίας Καλαβρύτων η οποία βρίσκεται ανάμεσα σε μεγάλα κέντρα της Αχαΐας, της Ηλείας, της Αρκαδίας, της Αιγιαλείας και της Τριφυλίας και βέβαια η ανασύνθεση της οικιστικής ιστορίας της περιοχής κατά την αρχαιότητα.
Το κέρδος μας από τη μελέτη αποτυπώνεται στα ακολούθα:
1. Εντοπίστηκαν νέες θέσεις σε όλες τις χρονικές περιόδους.
2. Δεν διαφαίνεται κανένα κενό στην κατοίκηση σε καμία χρονική περίοδο.
3. Οι δρόμοι μαζί με τα διάσελα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην επικοινωνία των οικιστικών εγκαταστάσεων.
4. Η Προϊστορική εποχή που ήταν σχεδόν άγνωστη στην περιοχή επιβεβαιώθηκε ως παρουσία.
5. Πιστοποιήθηκαν επαφές και πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις με τον υπόλοιπο κόσμο.
6. Αναδείχθηκε το λατρευτικό στοιχείο με τον εντοπισμό νέων ναών και ιερών.
7. Τεκμηριώθηκε η ταύτιση της Κύναιθας, ενώ έγιναν προτάσεις για την ταύτιση κωμών και ανωνύμων οικισμών.
8. Επιχειρήθηκε η ανασύσταση της οικιστικής ιστορίας της περιοχής.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΔΩ (απαιτείται δωρεάν εγγραφή)
