Slavery in the Modern Age and the Triangular Trade
L’Esclavage dans l’Ere Moderne et le Commerce Triangulaire
© Μετάφραση, επιμέλεια, τεκμηρίωση, μοντάζ — Translation, documentation, editing, montage — Traduction, édition, documentation, montage: ΑνθρωποΓεωγραφίες
Το πιο γνωστό τριγωνικό σύστημα εμπορικών συναλλαγών είναι το διατλαντικό δουλεμπόριο, που λειτούργησε από τα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 19ου αιώνα, μεταφέροντας σκλάβους, σοδειά διαφόρων ειδών, και βιομηχανικά προϊόντα μεταξύ της Δυτικής Αφρικής, της Καραϊβικής ή αμερικανικές αποικίες και τις ευρωπαϊκές αποικιακές δυνάμεις. Κάποτε οι αποικίες της βρετανικής Βόρειας Αμερικής, ειδικά της Νέας Αγγλίας, αντικαθιστούσαν την Ευρώπην. Η χρήση των Αφρικανών σκλάβων ήταν θεμελιώδης για την ανάπτυξη αποικιακών καλλιεργειών, οι οποίες εξάγοντο στην Ευρώπη. Ευρωπαϊκά προϊόντα, με τη σειρά τους, ανταλλάχθηκαν με Αφρικανούς σκλάβους, οι οποίοι στη συνέχεια δια θαλάσσης δυτικά από την Αφρική στην Αμερική, το λεγόμενο μεσαίο πέρασμα.–
Το πρώτο σκέλος του τριγώνου ήταν από κάποιο ευρωπαϊκό λιμάνι προς την Αφρική, προς την οποία τα πλοία μετέφεραν προμήθειες για πώληση ή ανταλλαγή, όπως χαλκό, υφάσματα, μπιχλιμπίδια, χάντρες, όπλα και πυρομαχικά. Όταν το πλοίο έφθανε, το φορτίο του πωλείτο ή ανταλλάσσονταν με σκλάβους. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, το πλοίο έκανε το ταξίδι του Μεσαίου Περάσματος, από την Αφρική προς τον Νέο Κόσμο. Πολλοί σκλάβοι έχασαν τη ζωή τους από αρρώστιες στα ασφυκτικά «παστωμένα» αμπάρια των πλοίων. Μόλις το πλοίο έφθανε στο Νέο Κόσμο, οι επιζώντες σκλάβοι πωλούντο στην Καραϊβική ή τις αμερικανικές αποικίες. Τα πλοία ήταν τώρα έτοιμα να καθαριστούν επιμελώς, να στεγνώσουν, και να φορτωθούν με αγαθά για το ταξίδι της επιστροφής δηλ. το τρίτο σκέλος μέχρι το λιμάνι της «πατρίδας». Από τις Δυτικές Ινδίες τα κύρια φορτία εξαγωγών ήταν η ζάχαρη, το ρούμι, και η μελάσα, από τη Βιρτζίνια, ο καπνός και η κάνναβη. Το πλοίο στη συνέχεια επέστρεφε στην Ευρώπη για να ολοκληρωθεί το τρίγωνο.
–
Δουλεμπόριο — Trans-Atlantic slave trade — traite des esclaves ή Traites Négrières
Ωστόσο, λόγω των πολλών μειονεκτημάτων που αντιμετώπιζαν τα δουλεμπορικά πλοία σε σύγκριση με άλλα εμπορικά πλοία, συχνά επέστρεφαν στο λιμάνι της χώρας τους μεταφέροντας κάποια λίγα εμπορεύματα που ήταν άμεσα διαθέσιμα στην Αμερική και γεμίζοντας ένα μεγάλο μέρος ή το σύνολο της χωρητικότητάς τους με έρμα. Άλλα μειονεκτήματα περιλάμβαναν την χωρητικότητα των πλοίων για τη μεταφορά όσο το δυνατόν περισσότερων σκλάβων, που όμως δεν ήταν ιδανική για την μεταφορά του μέγιστου όγκου προϊόντων. Υπήρχαν επίσης καθυστερήσεις στη διάρκεια του πλου, καθιστώντας πρακτικά αδύνατο να προγραμματιστούν συναντήσεις στην Αμερική, πράγμα που σημαίνει ότι τα δουλεμπορικά πλοία συχνά έφτασε στην Αμερική εκτός εποχής σοδειάς. Αντ ‘αυτού, οι καλλιέργειεςτων φυτειών μεταφέρονταν κυρίως με ξεχωριστό στόλο, που έπλεε μόνο από την Ευρώπη προς την Αμερική και πίσω.
Νέα Αγγλία επωφελήθηκε επίσης από το τριγωνικό εμπόριο, καθώς πολλοί έμποροι από τη Νέα Αγγλία, ιδιαίτερα στο κράτος του Rhode Island, αντικατέστησαν την Ευρώπη στο τρίγωνο. Η Νέα Αγγλία έκανε επίσης ρούμι από ζάχαρη και μελάσα της Καραϊβικής, το οποία απέστελλαν στην Αφρική, καθώς και στην ενδοχώρα του Νέου Κόσμου.
Τα δουλεμπορικά πλοία που έφευγαν από την Αφρική για την Αμερική, περιείχαν εκατοντάδες σκλάβων, σφικτά «συσκευασμένων» σε φρικτές συνθήκες, καθ’ οδόν προς το νέο τους «σπίτι».
Μόλις το δουλεμπορικό έφτανε στην Αμερική, έπρεπε να ξεφορτώσει τους σκλάβους και να φορτώσει ένα ή περισσότερα προϊόντα: μελάσα, ρούμι, ζάχαρη, ή καπνό και στη συνέχεια να βάλει πλώρη για τη Μεγάλη Βρετανία, ώστε να ολοκληρώσει το τρίγωνο. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι δεν έκαναν όλα τα δουλεμπορικά αυτή τη γιγαντιαία τριγωνική διαδρομή. Πολλά πλοία έκαναν Αμερική προς την Αφρική και αντίστροφα ή από την Αγγλία για να Αφρική και αντίστροφα.
Μερικά δουλεμπορικά πλοία που έρχονταν στην Αμερική έπλεαν κατ’ευθείαν στα λιμάνια κατά μήκος της ανατολικής ακτής, αν και μερικά σταματούσαν στην Καραϊβική ή τη Βραζιλία, όπου υπήρχαν μεγάλες φυτείες με σκλάβους.
Ο αριθμός των Αφρικανών που στάλθηκαν ως σκλάβοι στην Αμερική συντηρητικά εκτιμάται σε 10 εκατομμύρια. Ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τις χιλιάδες που έχασαν τη ζωή τους στο ταξίδι. Ορισμένες εκτιμήσεις έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το 15% - 25% των Αφρικανοί πέθαναν στο ταξίδι. Το δουλεμπόριο έχει μια ιστορία εκατοντάδων ετών. Το 1807 κηρύχθηκε παράνομο στην Αμερική, όμως συνεχίστηκε για πολλά χρόνια ακόμη μετά από αυτό.
Η ανακάλυψη της ανατολικής ακτής της Αφρικής και η κατάκτηση και αποικιοποίηση της Αμερικής από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15oυ αιώνα οδήγησε σε μια άνθιση του δουλεμπορίου και σε βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών από την Αφρική στην Αμερική για περίπου 3 αιώνες.
Το Διατλαντικό Δουλεμπόριο – The Transatlantic slave trade – La traite Transatlantique des Esclaves
Κατά το 16oαιώνα αρχίζει να συμμετέχει στο δουλεμπόριο και η Βρετανία, η οποία με πολεμικές ενέργειες αμφισβητεί το «προνόμιο» της Πορτογαλίας να προμηθεύει την Αμερική με δούλους. Αρωγοί των Εγγλέζων σ’ αυτή την προσπάθεια ήρθαν οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί, οι Δανοί και οι άποικοι της Βόρειας Αμερικής. Το 1713, η Βρετανία απέσπασε τελικά το αποκλειστικό δικαίωμα να προμηθεύει η εταιρία British South Sea Company την αμερικάνικη ήπειρο με σκλάβους.
Από εκεί παραλάμβαναν νεαρούς νέγρους, τους οποίους στοίβαζαν στα αμπάρια του πλοίου και τους παρέδιδαν, όσους επιζούσαν, σε δουλεμπόρους στα νησιά της Καραϊβικής.
Βρετανικό δουλεμπορικό πλοίο «Σύμφωνα με τους Κανονισμούς»
Κάποια υποτυπώδη δικαιώματα των δούλων της Αμερικής που προέβλεπαν οι νόμοι στις ΗΠΑ, π.χ. ιατρική περίθαλψη στο γήρας, αν έφταναν ποτέ σε τέτοια ηλικία, δυνατότητα επιλογής δικηγόρου, αλλά και το δικαίωμα για χριστιανική κατήχηση, ήταν στην πραγματικότητα κενό γράμμα. Αυτό που διαφοροποιούσε τους μαύρους του 18ου αιώνα στον αμερικάνικο Νότο από τους αρχαίους δούλους ήταν το δικαίωμα να δημιουργούν οικογένεια και να διαθέτουν ιδιωτική περιουσία, πάντα όμως με τη σύμφωνη γνώμη του κυρίου τους.
Η ζωή των μαύρων στον αμερικάνικο Νότο περιγράφεται, εκτός από χρονικογράφους της εποχής και από πολλούς λογοτέχνες (Harriet Beecher Stowe (1811-1896, που ήταν κατά της δουλείας): Η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά ή η Ζωή με τους Ταπεινούς, 1852), οι οποίοι μετέφεραν σε όλο το μορφωμένο κόσμο (τότε περίπου η Ευρώπη), ιδίως κατά το 19ο αιώνα, τις πληροφορίες για τα συμβαίνοντα στην Αμερική.
Οι περιγραφές αυτές αναφέρονται σε εγκλήματα χωρίς κυρώσεις από λευκούς κτηματίες αλλά και εργάτες, όπως ομαδικοί βιασμοί κοριτσιών και γυναικών, σφράγισμα δούλων με πυρακτωμένο σίδερο, μαζικές εκτελέσεις δραπετών κτλ. Μέχρι την έκρηξη του αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου το 1861, αναφέρονται φρικιαστικά γεγονότα για τη μεταχείριση μαύρων δούλων στις φυτείες των νότιων πολιτειών της Αμερικής.
Billie Holiday, Strange Fruit Lyrics
Songwriters: Dwayne P. WIGGINS, Maurice PEARL and Lewis ALLAN
Southern trees bear a strange fruit,
Blood on the leaves and blood at the root,
Black bodies swinging in the southern breeze,
Strange fruit hanging from the poplar trees.
Pastoral scene of the gallant south,
The bulging eyes and the twisted mouth,
Scent of magnolias, sweet and fresh,
Then the sudden smell of burning flesh.
Here is fruit for the crows to pluck,
For the rain to gather, for the wind to suck,
For the sun to rot, for the trees to drop,
Here is a strange and bitter crop.
Billie Holiday, Παράξενα Φρούτα (στίχοι)
Τα δέντρα του Νότου έχουν παράξενα φρούτα,
Αίμα στα φύλλα και αίμα στη ρίζα,
Μαύρα κορμιά αιωρούνται στην αύρα του νοτιά,
Παράξενα φρούτα κρέμονται από τις λεύκες.
Βουκολική σκηνή του γενναίου νότου,
Μάτια πεταγμένα από τις κόγχες τους, στριμμένα στόματα,
Άρωμα από μανόλιες, γλυκό και φρέσκο,
Και τότε ξαφνικά μυρωδιάκαμμένης σάρκας.
Εδώ είναι τα φρούτα για να κόψουν τα κοράκια,
Να τα μαζέψει η βροχή, να τα ρουφήξει ο άνεμος,
Να τα σαπίσει ο ήλιος, να τα ρίξουν τα δέντρα,
Εδώ είναι μια παράξενη και πικρή σοδειά.
via,
Triangular trade,
Triangular Trade
Ο Tαραντίνo και η κρίση του Αμερικάνικου Νότου
εικονογράφηση μέσω Google
Short Link: http://wp.me/pcPJ9-OF