Δημήτρης Παυλόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό
Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ 2017, 1(2): 212-223
O Φώτης Κόντογλου, εκτός από τη γνωστή πεζογραφική, μεταφραστική, ζωγραφική δραστηριότητά του, υπήρξε επίσης εικονογράφος εκδόσεων ήδη από τη δεκαετία του 1920 έως την τελευτή του τη δεκαετία του 1960.
Στο προκείμενο άρθρο παρουσιάζονται συνοπτικά οι σημαντικότεροι σταθμοί της μακράς καλλιτεχνικής δημιουργίας του, τόσο το κοσμικό όσο και το θρησκευτικό έργο του, ενώ αποκαλύπτεται μια αγνοημένη έως σήμερα στην Ιστορία της Νεοελληνικής
Τέχνης πτυχή της σχέσης του με τον νεαρό μαθητευόμενό του Γιάννη Τσαρούχη: η οικειοποίηση από τον Κόντογλου ζωγραφικών έργων που είχε φιλοτεχνήσει ο μαθητής του Τσαρούχης τη δεκαετία του 1930. Την οικειοποίηση αυτή, παράξενη σελίδα στην Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης, την αποκάλυψε, πρώτη φορά, ο Τσαρούχης σε ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, δεκαετίες αργότερα και αφότου είχε πεθάνει ο Κόντογλου!
