από τη σελίδα Ετρούσκοι, Τυρρηνοί ή Ρασίννες – Φίλοι Αρχαίας Ιστορίας,
Στην Ετρουρία είχε πλήθος μεταλλείων τα οποία τροφοδοτούσαν την τοπική παραγωγή έργων από χαλκό. Το Βούλτσι ήταν η κύρια παραγωγός πόλη χάλκινων έργων.
Κατά την κλασική περίοδο (480 με 320 π.Χ.) στην Ετρουρία παρατηρείται η οικονομική άνοδος των μεσαίων στρωμάτων, κάτι που οδηγεί και σε κοινωνικές αλλαγές. Πολλά από τα χάλκινα έργα τέχνης παραγγέλνονται από τη μεσαία τάξη, όμως πρόκειται κυρίως για μικρότερου μεγέθους αντικείμενα.
Το εν λόγω κάλυμμα τεφροδόχου βρέθηκε στην Περούτζια, χρονολογείται στο 400-375 π.Χ. και σήμερα εκτίθεται στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, στο Μουσείο Ερμιτάζ. Ο παραγγελιοδότης πρέπει να ανήκε στις υψηλές τάξεις.
Ο νεαρός συμποσιαστής (ο ένοικος του τάφου δηλαδή) είναι μισοξαπλωμένος και στηρίζεται στο αριστερό του χέρι με το οποίο κρατάει μια φιάλη (η οποία έχει χαθεί). Είναι γυμνός από τη μέση και πάνω, ενώ στο σώμα του αποτυπώνονται οι γραμμώσεις, κάτι που σημαίνει ότι ήταν γυμνασμένος (ή έτσι ήθελε να φαίνεται).
Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο του έργου αυτού είναι η επίδραση που είχε η φειδιακή παράδοση στα χαρακτηριστικά του προσώπου και της κόμμωσης του νέου.
