Σε όλη τη διάρκεια της βυζαντινής ιστορίας, τα νόθα παιδιά των Αυτοκρατόρων ήταν κάτι συνηθισμένο. Την εποχή των Παλαιολόγων, της δυναστείας που σφράγισε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, οι νόθες κόρες των Αυτοκρατόρων είχαν γεννηθεί σε περιόδους είτε που οι Αυτοκράτορες ήταν ανύπαντροι είτε κατά τη διάρκεια της χηρείας τους. Μοναδική περίπτωση που γεννήθηκαν εξώγαμα παιδιά κατά τη διάρκεια ενός γάμου, ήταν οι νόθες κόρες του Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου, τις οποίες απέκτησε καθ’ όσον αυτός ήταν παντρεμένος με την Ειρήνη Μομφερρατική.
Οι νόθες κόρες μέσα στο παλάτι
Οι νόθες κόρες των Αυτοκρατόρων αποτελούσαν μέλη της αυτοκρατορικής αυλής και ζούσαν στο παλάτι, καθώς η πατρότητα ήταν κοινώς παραδεκτή. Ζούσαν και ανατρέφονταν όπως και τα γνήσια παιδιά, όμως δεν είχαν κληρονομικά δικαιώματα και μπορούσαν απλά να διεκδικήσουν τα έξοδα της διαβίωσής τους. Μόνο στην περίπτωση που ο πατέρας τους δεν είχε νόμιμους απογόνους, δικαιούνταν κι αυτές ένα μερίδιο από την περιουσία.
Μάλιστα, οι μητέρες αυτών των κοριτσιών προέρχονταν και οι ίδιες από σημαντικές οικογένειες και σε πολλές περιπτώσεις είχαν αριστοκρατική καταγωγή. Συγκεκριμένα, η νόθος κόρη του Μιχαήλ Η΄, η Μαρία, είχε μητέρα που καταγόταν από την οικογένεια των Βατάτζηδων. Ακόμη, ο Μιχαήλ Β΄, στη διάρκεια της χηρείας του και της παραμονής του στη Βενετία, απέκτησε εξώγαμη κόρη με την Βενετή ευγενή Malgorzata Dabrowska.
Επειδή, λοιπόν, τα εξώγαμα παιδιά της αυτοκρατορικής οικογένειας είχαν και αριστοκράτισσες μητέρες, το γεγονός αυτό αυτομάτως τα κατέτασσε σε πολύ καλύτερη μοίρα από τα νόθα παιδιά ταπεινής καταγωγής της Αυτοκρατορίας.
Τα συνοικέσια των νόθων κοριτσιών
Κατά τη διάρκεια της παλαιολόγειας δυναστείας, οι νόμιμες θυγατέρες των Αυτοκρατόρων εξομοιωνόταν με τις νόθες αδερφές τους ως προς την αξιοποίησή τους στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής. Βέβαια, μια νόμιμη κληρονόμος του στέμματος ήταν πιο ποθητή νύφη σε περιπτώσεις γάμων με διπλωματική σκοπιμότητα σε σχέση με την εξώγαμη. Έτσι, τις νόμιμες κόρες τις έδιναν νύφες σε σημαντικούς ηγεμόνες των Βαλκανίων και της Δύσης, ενώ τις νόθες κόρες τις πάντρευαν με ξένους τοπικούς ηγεμόνες ή πιο ασήμαντους ηγεμόνες. Η μόνη περίπτωση που μια νόθος κόρη νυμφευόταν με κάποιον σημαντικό ηγεμόνα ήταν όταν δεν υπήρχαν νόμιμες θυγατέρες ή εκείνες ήταν πολύ μικρές για γάμο, όπως στην περίπτωση της Ζαμπίας Παλαιολογίνας.
Στην πρώτη περίοδο της δυναστείας των Παλαιολόγων, την εποχή του Μιχαήλ Η΄ και του Ανδρόνικου Β΄, τρεις νόθες κόρες αυτοκρατόρων παντρεύτηκαν με Μογγόλους ηγεμόνες και η εξώγαμη κόρη του Ανδρόνικου Β΄, η Ειρήνη με τον Ιωάννη Δούκα, τον ηγεμόνα της Θεσσαλίας.
Αργότερα, την εποχή του Μιχαήλ Β΄, η εξώγαμη κόρη του, η Ζαμπία Παλαιολογίνα, παντρεύτηκε το 1392 με τον Γενουάτη Ilarione Doria. Μεταξύ των ετών 1403 και 1408, η εξώγαμη κόρη του δεσπότη Θεόδωρου Α΄ Παλαιολόγου παντρεύτηκε με τον Süleyman, ο οποίος διεκδικούσε τότε τον οθωμανικό θρόνο.
Συνεπώς, στη διπλωματική πολιτική των επιγαμιών αξιοποιούνταν ακόμη και οι νόθες κόρες των Αυτοκρατόρων και μάλιστα σε ευρεία κλίμακα λίγο πριν έρθει η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας.
