του Μουσταΐρα Γιώργου, Κάστρο παλιό και σκοτεινό, που ορθώνεσαι τ’ αψήλουκαι χάνεσαι πίσω, βαθειά, σε χρόνους περασμένους,στοιχειώνεις μέσ’ στα σπλάχνα…
του Μουσταΐρα Γιώργου, Κάστρο παλιό και σκοτεινό, που ορθώνεσαι τ’ αψήλουκαι χάνεσαι πίσω, βαθειά, σε χρόνους περασμένους,στοιχειώνεις μέσ’ στα σπλάχνα…