του Χρήστου Χατζηλία,
Καθώς η Δανία αύξανε την ναυτική της δύναμη και το εμπόριο της, άρχισε να επεκτείνεται στην Βαλτική θάλασσα, όμως οι συχνές πειρατικές επιθέσεις επηρέασαν την οικονομία της με αποτέλεσμα να γίνουν αρκετές ναυτικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Εσθονίας όπως αυτή του βασιλιά Βάλντεμαρ Α’ στο νησί Saaremaa (σημ.Εσθονία) για να καταστρέψει τις βάσεις των εκεί πειρατών.
Η μεγαλύτερη οργανωμένη ναυτική επιχείρηση έγινε από τον Βάλντεμαρ Β’ (1170-1241), η ενθάρρυνση έγινε από δύο ιεράρχες, τον Πάπα Ονώριο Γ’ που του έδωσε την άδεια να κατακτήσει όσα εδάφη μπορεί στην Εσθονία καί τον Επίσκοπο της Ρίγας Αλβέρτο ο οποίος του ζήτησε να επιτεθεί από τον βορρά ταυτόχρονα με τις επιθέσεις των Τευτόνων στα νότια.
Το 1219 ο βασιλιάς ένωσε τα πλοία του με αυτά του Πριγκιπάτου της Rugen (νησί στην σημ.Γερμανία), στο ταξίδι για την κατάκτηση της Εσθονίας συμμετείχαν ο Βάλντεμαρ Β’ βασιλιάς της Δανίας , ο Αρχιεπίσκοπος του Λούντ Ανδρέας Σουλέσεν , ο Επίσκοπος Θεοδώριχος, Ο Αλβέρτος Α’ της Σαξονίας και ο Βίτσλάβ πρίγκιπας της Rugen.
Στις αρχές του Ιουνίου αποβιβάζονται στις εσθονικές ακτές όπου και στρατοπέδευσαν, έπειτα άρχισαν την οχύρωση της γύρω περιοχής με την ανέγερση ενός κάστρου του λεγόμενου σήμερα Castrum Danorum.
Οι παγανιστές Εσθονοί για να κερδίσουν χρόνο και να συγκεντρώσουν όσους περισσότερους μπορούσαν, έστελναν επανειλημμένα διαπραγματευτές στους Δανούς καί στις 15 Ιουνίου έκαναν την κίνηση τους.
Από 5 διαφορετικά σημεία άρχισαν να επιτίθονται στους πανικόβλητους Δανούς καί στο κάστρο τους , μέσα στις απώλειες των Δανών και των συμμάχων ήταν και ο Επίσκοπος Θεοδώριχος, η παράδοση θέλει τον Αρχιεπίσκοπο Ανδρέα να σηκώνει τα χέρια ψηλά για να εμψυχώσει τους Δανούς, καθώς οι παγανιστές Εσθονοί ήταν στα πρόθυρα της νίκης έπεσε μια κόκκινη σημαία με έναν λευκό Σταυρό στα χέρια του Αρχιεπισκόπου δίνοντας νέα ελπίδα στους παρολίγον ηττημένους Δανούς με αποτέλεσμα να νικήσουν και να κατακτήσουν το βόρειο τμήμα της Εσθονίας, η σημαία αυτή θα γίνει από τότε η επίσημη της Δανίας.
Νέα προβλήματα άρχισαν όμως μετά την κατάκτηση του βορείου τμήματος, οι Γερμανοί από το νότιο τμήμα άρχισαν να διεκδικούν τα εδάφη των Δανών αλλάζοντας συχνά πλευρά αρκετές επαρχίες και φέρνοντας πονοκέφαλο στον Πάπα που προσπαθούσε να ισορροπήσει τις δυνάμεις και να τις συντονίσει ενάντια σε παγανιστές και Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Νέα έσοδα έφεραν τέλος στο Δανικό Στέμμα οι πόλεις της Εσθονίας όπως το Ταλίν( πρωτεύουσα της Δανικής Εσθονίας), Ράκοβορ και Νάβρα, οι Δανοί έχτισαν αρκετά κάστρα, λιμάνια, καθεδρικούς , πόλεις όπου τίς ενσωμάτωσαν στην Χανσεατική Ένωση, οχύρωσαν τις περιοχές που συνόρευαν με τις Ρωσικές πόλεις και πάταξαν την πειρατεία που μάστιζε τις ακτές.
Η Δανική παρουσία ήταν πλέον αισθητή στα στρατιωτικά καί πολιτικά πράγματα της περιοχής.
