Αμέσως μετά τη κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453 ο Μωάμεθ ζήτησε φόρο υποτέλειας από τους Ιππότες της Ρόδου, 2000 χρυσά δουκάτα το χρόνο. Οι Ιππότες αρνήθηκαν κατηγορηματικά και ο Μεγάλος Μάγιστρος των Ιπποτών της Ρόδου, Ζαν ντε Λαστίκ,(Jean Bonpar de Lastic) με γράμματα του προς όλους τους χριστιανούς ηγεμόνες και τον Πάπα, καλούσε σε σταυροφορία για να προστατέψουν τη Ρόδο. Οι Ιππότες άρχισαν από τότε να οργανώνουν την άμυνα του νησιού, να παρακαλούν για μια συμμαχία όλων των χριστιανικών δυνάμεων, να ζητούν οικονομική και υλική υποστήριξη σε όπλα, άντρες και πολεμοφόδια.
Από το 1454 ο τουρκικός στόλος λεηλατούσε τα παράλια της Καρίας, της Κω και της Ρόδου, κάνοντας μεγάλες καταστροφές στις περιουσίες των κατοίκων και για αυτό το 1456 οι κάτοικοι των γύρω νησιών, των υπαγόμενων στη δικαιοδοσία των Ιπποτών της Ρόδου, ζήτησαν με γράμμα τους από το Μεγάλο Μάγιστρο, Ζακ ντε Μιγύ (Jaques de Milly) να έρθει με τα πλοία του να τους πάρει αφού τα δικά τους εδάφη δεν ήταν ασφαλή πια λόγω των επιδρομών των Τούρκων, των βιαιοτήτων τους και της αρπαγής των παιδιών τους από αυτούς. Το 1457 ο τουρκικός στόλος αποβιβάζεται στον Αρχάγγελο της Ρόδου, αιχμαλωτίζει τους κατοίκους και στην επιστροφή του λεηλατεί την Κω, τη Νίσυρο, τη Σύρο και τη Χάλκη.
Το 1467, 30 τουρκικές γαλέρες αποβίβασαν στο νησί πολυάριθμα στρατεύματα, αλλά εκδιώχτηκαν γρήγορα από τους Ιππότες που κατέφθαναν από όλη την Ευρώπη για να βοηθήσουν το νησί τους. Ο Μωάμεθ Β΄ αρχίζει από το 1478 να σχεδιάζει συστηματικά πλέον την κατάληψη της Ρόδου, μαζεύοντας στρατεύματα και πολεμοφόδια, στέλνοντας κατασκόπους να πάρουν όσες περισσότερες πληροφορίες για τον αντίπαλο μπορούν, μελετώντας τα αναλυτικά τοπογραφικά σχέδια της πόλης.
Τον Δεκέμβριο του 1479 έστειλε μια ναυτική μοίρα υπό τις διαταγές του βεζίρη του, Μεσίχ Πασά Παλαιολόγο, να κατασκοπεύσει το νησί. Η μοίρα όμως, αφού διώχτηκε από τα νερά της Ρόδου και της Τήλου, άραξε στο κόλπο της Φενίκης να περιμένει και τον υπόλοιπο στόλο. Ο στόλος με 60 πλοία ενώθηκε με τη ναυτική μοίρα της Φενίκης και στις 23 Μαΐου 1480 φάνηκε μπροστά στη Ρόδο.
Τα όσα έγιναν κατά την πολιορκία της Ρόδου μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω απόσπασμά του έργου του Κωνσταντίνου Σάθα “Τουρκοκρατουμένη Ελλάς : ιστορικόν δοκίμιον περί των προς αποτίναξιν του Οθωμανικού ζυγού επαναστάσεων του Ελληνικού Έθνους (1453-1821)” (Εκ της Τυπογραφίας των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά, 1869):
