Χουαξτέκοι: Πως οι Ισπανοί υπέταξαν την φυλή που ως και οι Αζτέκοι φοβόντουσαν…

Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης

Oι θηριωδεις Χουαξτεκοι, τοσο θηριωδεις ώστε να θεωρούνται βάρβαροι ακομα και από τους…Αζτεκους, υποταχτηκαν στους Ισπανους λιγο αργοτερα (1523-6) από την κατακτηση του Μεξικου, αφου προηγηθηκαν αιματηρες μαχες και σκηνες απίστευτης θηριωδίας. Πραγματι, οι Χουαξτεκοι, μια προεκταση των Maya, ζουσαν κατά βαση γυρω από τον ποταμο Panuco. κοντα στην ακτη του Ατλαντικου, 200 περιπου χιλιόμετρα μακρια από την Tenochtitlan. Παροτι υποτελεις στους Mexica, σε γενικες γραμμες οι Αζτέκοι τους ειχαν αφησει ήσυχους, και αρκούταν απλα σε ένα τυπικο φορο και όχι σε θυματα για θυσια, όπως ζητουσαν σε αλλους, “Γιατι οι Χουαξτεκοι ηταν εξαιρετικα αγριοι και απρόβλεπτοι”. Μετα την Κατακτηση όμως, οι Ισπανοι δεν ειχαν τετοιες….ευαισθησίες και συντομα οι Χουαξτεκοι καταλαβαν ότι ειχε ερθει η σειρα τους.

Ο Κορτεζ όμως δεν ηταν ο πρωτος Ισπανος που εβλεπαν. Ενώ ο Κορτεζ ειχε αναχωρησει τον Φεβρουαριο του 1519 από την Κουβα, ο κυβερνήτης της Τζαμαικα, Φερνάντο Γκαραυ, ο οποιος ειχε ηδη βγαλει φημη ότι ηταν βιαστικος, τσαπατσούλης και γενικα απαράδεκτος σαν διοικητης, ειχε ξεκινησει και αυτος με 400 ανδρες και 15 αλογα. με διαφορα λιγων ημερων για την Φλοριντα, αντίθετοι ανεμοι τον οδηγησαν όμως στην επικινδυνη παραλια των Χουαξτεκων, οπου αποβιβασε ένα ισχυρο σωμα 270 ανδρων και 5 αλογων υπο τον Alonso Alvarez de Pineda. Λιγες μερες μετα, το Ισπανικο αποσπασμα επεσε σε ενεδρα και “κατακρεουργηθηκε”. Δεν υπηρξε κανενας επιζων, ενώ οι Χουαξτεκοι “εφαγαν ολους τους Ισπανούς με τσιλι και πιπερι” (Bernand Diaz, 235-9). Οι Ισπανοι επανηλθαν αφου ξεμπερδεψαν με τους Αζτεκους, πιο ετοιμοι αυτή τη φορα, αφου ο Κορτεζ “δεν ηθελε να την παθει σαν τον Γκαραυ”. Οι Ισπανοι εισεβαλλαν με 350 πεζους, 68 αλογα, 4 κανονια και 4.000 Ινδιάνους συμμαχους. Στην αρχη δεν συναντησαν σοβαρη αντισταση και καθως εισηλθαν σε μια πολη τους, και συγκεκριμένα στον κεντρικο ναο ηρθαν αντιμέτωποι με ένα φρικτο θεαμα: Τα δερματα 5 αλογων ηταν κρεμασμενα αναποδα, κρεμασμενα από τα ποδια, “και ταριχευμένα τοσο καλα, οσο δεν ειχαμε δει ποτε” (Bernand Diaz. 235-11) ενώ σε μια διπλανη μπαρα, κατω από τα ειδωλα των αιμοβορων θεων τους, “Βρισκοταν σε σειρες των 20, πανω από 200 πατικωμένα προσωπα Ισπανων, με τις γενειάδες ακομα πανω τους, δυστυχως τους αναγνωρίσαμε, ηταν ένα θεαμα φρικτο” (Bernand Diaz, 235-13). Επρόκειτο για τους ατυχους ανδρες του Γκαραυ…

Εξαλλος ο Κορτεζ, βγηκε μαινομενος και βριζοντας στην πλατεια, όταν ξαφνικα, απο ολες τις μεριες, 30.000 Χουαξτεκοι επιτεθηκαν από ολες τις πλευρες. Ο Κορτεζ, που περιμενε ένα τετοιο ενδεχομενο, ειχε κρυψει το Ιππικο του σε επίκαιρα τμηματα της Πλατειας, ενώ τα κανονια, τα λιγα αρκεβουζια και βαλλιστρες ανοιγαν τεραστια κενα στους Ιθαγενεις. Οπως παραδεχτηκε ομως αργοτερα, ” Οι Χουαξτεκοι μας επιτεθηκαν τοσο σφοδρα, οσο κανεις άλλος 4 χρονια που ειμαστε εδώ. Ηταν πραγματικα οντα από άλλο κοσμο”. Μετα απο λυσσωδη συγκρουση, οι Ισπανοι επικρατησαν, με κοστος 5 ανδρες και 7 αλογα, ενω οι Ινδιάνοι συμμαχοι (Αζτέκοι και Τλασκαλανοι κατά βασιν) ειχαν 145 νεκρους. Οι δε Χουαξτεκοι, πανω από 3.000. Οι Ισπανοι παρατηρώντας τα πτωματα τους, προσεξαν οτι “ηταν ψηλοι, ψηλότεροι από τους Mexica, αλλα εξαιρετικα ασχημοι, τα κρανια τους ηταν σχεδόν επίπεδα (προφανως εφαρμοζαν κρανιακη παραμορφωση εκ γενετης) και ηταν γεματοι τατουάζ, ακομα και στο προσωπο”. Ο Κορτεζ δεν εμεινε εκει, αλλα εκκαθαρισε ολες τις εστιες αντίστασης και συνελαβε 460 αρχηγούς και φυλαρχους, τους οποιους εκαψε ολους ζωντανούς (Βernand Diaz, 235-17).

Ηταν και αυτος ένας πολεμος, ενας από τους ατελειωτους πολεμους που εκαναν οι Ισπανοι με τα πολυπληθη φυλα του Μεξικου (Huaxtec, Tarasca, Maya, Zapotec, Mixtec, Chichimec) για να παγιωθεί η Κατακτηση που δεν οριστικοποιηθηκε παρα περι το 1580, όταν το Μεξικο “ειχε ειρηνευσει εντελως”.