Μιλάμε για Μακεδονικό Αγώνα; Και που έγινε αναφορά στον Μάρτυρα Νικηφόρο Α΄που τον σκότωσαν οι Βούλγαροι και έπιναν κρασί από το κρανίο του; Για τον Αγώνα του Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου; Για την Μάχη στο Κλειδί; Για άλλες τόσες μάχες ενάντια σε Ούννους (Μογγολικό φύλο), Κουμάνους (Τουρκικό φύλο),Πετσενέγκους (Τουρκικό φύλο),τα άναρχα Σλαβικά φύλα, Νορμανδούς και Καταλανούς; Μήπως του πολέμησε ο Περικλής η ο Μέγας Αλέξανδρος;
Γράφει ο Χρήστος Χατζηλίας
Όχι. Του πολέμησαν οι Χριστιανοί Ρωμιοί. Τους έδωσαν Γράμματα, Τέχνες και μια νέα Πίστη. Γιατί αν δεν υπήρχε η Ρωμανία τα Βαλκάνια θα ήταν Μογγολικά. Την Μακεδονία την κράτησαν με νύχια και με δόντια. Όμως στο σημερινό Ελληνικό κράτος και στα όσα συμβαίνουν με την γείτονα χώρα γύρω από την Μακεδονία και το όνομα της οι Μακεδονομάχοι ‘΄Βυζαντινοί΄ Αυτοκράτορες και στρατηγοί δεν έχουν θέση στην ελληνική ιστορία. Ξεχνάμε όμως ότι χωρίς αυτούς δεν θα μιλούσαμε σήμερα για Ελληνική Μακεδονία ούτε θα θαυμάζαμε της εκκλησίες της Θεσσαλονίκης, της Βεροίας, της Καστοριάς και της Δράμας, ούτε τα μοναστήρια κρυμμένα στις σπηλιές των Πρεσπών.
Ας δούμε ονομαστικά τις μάχες που έγιναν στην Μακεδονία.
Μάχη στις Πύλες του Τραϊανού(986) Ρωμιοί εναντίον Βουλγάρων
Μάχη της Θεσσαλονίκης(996,1040) Ρωμιοί εναντίον Βουλγάρων
Μάχη του Σπερχειού(997) Ρωμιοί εναντίον Βουλγάρων
Μάχη των Σκοπίων(1004) Ρωμιοί εναντίον Βουλγάρων
Μάχη στο Κλειδί(1014) Ρωμιοί εναντίον Βουλγάρων
Οι Μακεδονομάχοι Στρατηγοί.
Νικηφόρος Ξιφίας (980-1028). Ήταν στρατηγός κατά την Βασιλεία του Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου, ήταν γιός του Αλεξίου Ξιφία διοικητή της Ιταλίας, ο Νικηφόρος μαζί με τον πατρίκιο Θεοδωροκάνο κατέλαβαν τις βουλγαρικές πόλεις Πλίσκα, Μεγάλη Πρεσλάβα, Μικρή Πρεσλάβα και λεηλάτησαν την Δοβρουτσά πόλεις τις Θράκης. Μετα την επιτυχία του αυτή διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής της Φιλιππούπολης επίσης είναι ο αίτιος της αποφασιστικής νίκης εναντίον των Βουλγάρων στο Κλειδί και έτσι μετά την νίκη πήρε τον βαθμό του πατρικίου. Υπέταξε τα Μογλενά μετά από εξέγερση και εκστράτευσε από την Καστοριά το 1018 εναντίον των βουλγαρικών οχυρών κοντά στα Σέρβια. Η καριέρα του πήρε τέλος μετά την αποτυχημένη εξέγερση εναντίον του Αυτοκράτορα Βασιλείου Β’, εξορίστηκε και τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρθηκε στην Μονή Στουδίου.
Κωνσταντίνος Διογένης. Γεννήθηκε στις αρχές του 11ου αιώνα στην Καππαδοκία και πέθανε το 1032 στην Κωνσταντινούπολη, ήταν πατέρας του μετέπειτα Αυτοκράτορα Ρωμανού Διογένη .Ξεκίνησε την καριέρα του ως διοικητής σε ένα στρατιωτικό τάγμα του Βασιλείου Β΄ συμμετείχε στην Μάχη του Κλειδίου και έπειτα διατάχθηκε την εκκαθάριση των βουλγαρικών κέντρων αντίστασης, πήρε το Σίρμιο και ονομάστηκε διοικητής του, ο τίτλος που είχε ήταν στρατηγός της Σερβίας. Το 1022 η 1025 έγινε στρατηγός της Βουλγαρίας και απέκρουσε την εισβολή των Πετστενέγκων το 1027. Κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον του αυτοκράτορα και μετατέθηκε ως στρατηγός του θέματος των Θρακησίων αλλά επέστρεψε σύντομα στην Κωνσταντινούπολη όπου φυλακίστηκε και τυφλώθηκε.
Ευστάθιος Δαφνομήλης. Γεννήθηκε στην Μικρά Ασία από αριστοκρατική οικογένεια, ήταν στρατηγός και πατρίκιος και συμμετείχε στην Μάχη του Κλειδίου, η πιο γνωστή του πράξη κατά τους Ρωμανο-βουλγαρικούς πολέμους ήταν ότι τύφλωσε τον Ιβάτζη, Βούλγαρο στρατιωτικό αρχηγό που είχε καταφύγει στα κτήματα του στο Βροχωτό που ήταν μεγάλη αμυντική θέση. Η σύλληψη και τύφλωση του στρατηγού Ιβάτζη έδωσε τέλος στην διαμάχη μεταξύ Κωνσταντινούπολης και της Αχρίδας, πρωτεύουσας των Βουλγάρων. Μετά από αυτό ο Αυτοκράτορας Βασίλειος Β’ τον διόρισε στρατηγό του Θέματος Δυρραχίου μαζί με όλο τον πλούτο του Ιβάτζη ως ανταμοιβή, αλλά το 1029 κατηγορήθηκε για συνωμοσία και εστάλη στην Κωνσταντινούπολη από ξυλοκοπήθηκε και εξορίστηκε.
Γρηγόριος Ταρωνίτης. Ήταν Αρμένιος πρίγκιπας από το Ταρών και γιός του Ασώτ Γ΄, μετά τον θάνατο του πατέρα του αυτός και ο αδερφός του Παγκράτιος παραχώρησαν το Ταρών στην Ρωμανία με αντάλλαγμα κτήματα και τον τίτλο του πατρικίου. Μετά τις εμφύλιες διαμάχες του Βασίλειου Β΄ και των γαιοκτημόνων της Μικράς Ασίας διόρισε τον Γρηγόριο δούκα της Θεσσαλονίκης σκοτώθηκε σε ενέδρα από τους Βουλγάρους μετά την επίθεση των δεύτερων στην Θεσσαλονίκη και την καταδίωξη τους.
Θεοφύλακτος Βοτανειάτης. Ήταν στρατηγός και διοικητής της Θεσσαλονίκης κατά την εκστρατεία του Βασιλείου Β΄ στο Κλειδί ο Θεοφύλακτος ανέλαβε την υπεράσπιση της Θεσσαλονίκης όπου έτρεψε τους Βουλγάρους σε φυγή λίγο έξω από την πόλη, πήρε μέρος και στην Μάχη του Κλειδίου και μετά την μάχη πολιόρκησε χωρίς επιτυχία όμως την Στρούμνιτζα, κατά τον γυρισμό του στην Θεσσαλονίκη έπεσε σε ενέδρα μαζι με τον στρατό του από τον γιό του Βούλγαρου Αυτοκράτορα Γαβριήλ Ρωμανό και σκοτώθηκε.
Νικηφόρος Ουρανός. Ήταν στρατηγός και διοικητής της Αντιόχειας, ήταν ο πρωταγωνιστής και νικητής στην Μάχη του Σπερχειού που νίκησε του Βουλγάρους και τους έστρεψε δυτικά προς την Αχρίδα.
Γεώργιος Παλαιολόγος. Ήταν στρατιωτικός διοικητής και υποστηρικτής του Αλεξίου Κομνηνού έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιορκία και στην επανάκτηση της Καστοριάς από τους Νορμανδούς και στην Μάχη του Λεβουνίου κοντά στην Κωνσταντινούπολη εναντίον των Πετσενέγκων.
Αυτοί ήταν οι λίγοι από τους πολλούς Μακεδονομάχους που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση των Μακεδονικών πόλεων στον πρώτο Μακεδονικό Αγώνα και μάλλον στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο..τον Μεσαιωνικό Βαλκανικό πόλεμο. Θα ήταν καλύτερο αν η Πολιτεία ενδιαφερόταν περισσότερο γι’ αυτούς τους Ήρωες, αξίζουν μία θέση στα σχολικά βιβλία ιστορίας μας.
