του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος
Η ιστορία της Αιγύπτου είναι από μόνη της ένα τεράστιο κεφάλαιο της παγκόσμιας ιστορίας και χάνεται στα βάθη της προϊστορίας. Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε την πορεία της αρχαίας Αιγύπτου από την προδυναστική περίοδο μέχρι και την κατάκτηση του βασιλείου από τον Αλέξανδρο της Μακεδονίας.
Στο πρώτο μέρος, λοιπόν, θα αναφερθούμε στο τέλος της προδυναστικής περιόδου (ή πρωτοδυναστικής) της Αιγύπτου η οποία αδύνατον προς το παρόν να οριστεί πότε ξεκινάει, γνωρίζουμε, όμως, ότι περίπου το 3.150 π.Χ. ολοκληρώνεται.
Τί τράβηξε τους προϊστορικούς λαούς στην Αίγυπτο; Προφανώς ο ποταμός Νείλος (6.000 χλμ.) κατά μήκος του οποίου εγκαταστάθηκαν κατά κύριο λόγο και δημιούργησαν τους πρώτους οικισμούς. Μάλιστα οι περισσότεροι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν γύρω από το δέλτα του Νείλου το οποίο ήταν και το πιο εύφορο. Το ιδιαίτερο κλίμα του ποταμού Νείλου και η μεγάλη αφθονία τροφών θα κάνει τους Αιγυπτίους να πιστέψουν ότι οι πρώτοι άνθρωποι εμφανίστηκαν εκεί.
Περίπου τον 33ο αιώνα π.Χ. η περιοχή της Αίγυπτου είχε χωριστεί σε δύο βασίλεια, στο βόρειο και το νότιο. Οι νότιοι ισχυροί άρχοντες φορούσαν ένα λευκό στέμμα ενώ οι βόρειοι κόκκινο (να σημειώσουμε ότι η Κάτω Αίγυπτος είναι αυτή που ο Νείλος χύνεται στη Μεσόγειο θάλασσα – βλ. εικόνα). Η Άνω Αίγυπτος θα χωριστεί επιπλέον σε τρία μικρότερα βασίλεια, της Θίνης, της Νούμπτ και της Νεκχέν. Οι βασιλείς αυτοί δεν ήταν ακόμη Φαραώ, τίτλος ο οποίος εμφανίζεται πρώτη φορά κατά τη βασιλεία του Ακενατόν (18η δυναστεία). Πριν το τέλος της προδυναστικής περιόδου, κατά τη βασιλεία του Θινίτη Σκορπιού Α’ (περίπου 3.200), η Άνω Αίγυπτος θα ενοποιηθεί και θα γίνει ισχυρό βασίλειο. Κατά την περίοδο αυτή θα εμφανιστεί η ιερογλυφική γραφή, ενώ θα γίνουν και οι πρώτοι αποικισμοί Αιγυπτίων στην Παλαιστίνη.

Υπάρχουν διάφορα ονόματα που βασίλευσαν την περίοδο αυτή και έχουν σωθεί στην παλέτα του Ναμέρ (θα πούμε περισσότερα παρακάτω). Το όνοματά τους όμως δεν θεωρούνται πραγματικά αλλά τελετουργικά. Μεταξύ των σημαντικών βασιλέων είναι ο Ώρος (ο οποίος είναι αιγυπτιακός θεός), ο ο Νεχέμπ, ο Σκορπιός Α’, ο Σκορπιός Β’ και ο Ώρος Κροκόδειλος.
Το τέλος της προδυναστικής περιόδου θα έρθει με την ενοποίηση της Αιγύπτου από τον θινίτη Ναρμέρ ή Μήνη. Στην παλέτα του Ναρμέρ (βλ. εικόνα 2), η οποία ανακαλύφθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και βρίσκεται στο Μουσείο του Καΐρου, αποτυπώνει τη νίκη του νότου επί του βορρά της Αιγύπτου. Ο Ναρμέρ φορώντας το λευκό στέμμα της Άνω Αιγύπτου, χτυπά το κεφάλι ενός άνδρα από το βορρά, ο οποίος με το χτύπημα γονατίζει μπροστά του. Στην άλλη πλευρά της παλέτας, ο Νάρμερ φοράει το κόκκινο στέμμα της Κάτω Αιγύπτου, παρακολουθώντας μια παρέλαση. Στα δεξιά βλέπουμε άνδρες από το βορρά να αποκεφαλίζονται από τους νικητές.

Ο Ηρόδοτος, ο οποίος τον ονομάζει Μήνα, τον αναφέρει ως ιδρυτή της Μέμφιδας η οποία και έγινε πρωτεύουσα του ενωμένου βασιλείου, ενώ τον αναφέρει ως μεγάλο μεταρρυθμιστή με την ίδρυση πολλών ναών και κατασκευές φραγμάτων.
(τέλος Α’ μέρους)
Πηγές:
-histoire-fr.com
-wikipedia
-Εγκυκλοπαίδεια Δομή
-Ηρόδοτος
-Διόδωρος Σικελιώτης