Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 97 ετών άφησε πριν λίγες ημέρες η ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης, Σύλβια Ιωαννίδου-Αποστολίδου, η θρυλική “Πατ”.
Όπως αναφέρει το γραφείο Τύπου της ΝΔ “υπήρξε επικεφαλής της βρετανικής μονάδας δολιοφθορών Force 133 στην Αττική κατά την περίοδο της Κατοχής. Δρώντας με την κωδική ονομασία ‘Πατ’, αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες ηρωίδες της Εθνικής Αντίστασης, με καθοριστική συμμετοχή σε κομβικά γεγονότα της περιόδου. Από τις γραμμές αρχικά της ΕΡΕ και κατόπιν της Νέας Δημοκρατίας, υπηρέτησε αθόρυβα αλλά δυναμικά και με απόλυτη συνέπεια τις αξίες της ελευθερίας και της προόδου”.
‘Πάντα στον νου σας να έχετε την Ελλάδα‘, μας είχε προτρέψει σε ομιλία της το 2018. Την αποχαιρετούμε με τη δέσμευση ότι η παρακαταθήκη της αποτελεί για εμάς οδηγό. Στην οικογένεια και τους οικείους της απευθύνουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια”.
Ποια ήταν η θρυλική “Πατ” της Αντίστασης
Η Σύλβια Ιωαννίδου, μια από τις πολλές γυναίκες της Αντίστασης την κατοχή.
“Αγαπούσα πολύ τον τόπο μου και ήθελα πάντοτε να προσφέρω. Είχα αποφασίσει να πάω στο βουνό. Οι γονείς μου δεν το ευχαριστήθηκαν και πολύ. Μια μέρα ήρθε από την Αίγυπτο κάποιος να μας φέρει νέα της αδελφής μου – που στο μεταξύ είχε φύγει – και του είπα: θέλω να βγω στο βουνό. Μου λέει: Δεν είναι για σένα το βουνό, έλα μαζί μας.
Έτσι μπήκα στην Force 133, που ήταν μια υπηρεσία των Άγγλων για να φυγαδεύει κόσμο από τα εδάφη που είχαν καταλάβει οι Γερμανοί. Έτσι άρχισε η δράση μου. Δουλειά μου ήταν να κρύβω Εγγλέζους αξιωματικούς ή στρατιώτες, αλλά και Έλληνες μέχρι να μπορέσει η οργάνωση να τους φυγαδεύσει στην Αίγυπτο. Είχαμε νοικιάσει διάφορα διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας με ψεύτικα ονόματα. Μου έδωσαν το κωδικό όνομα Πατ. Ήμουν η Πατ, αν και ποτέ δεν το παραδέχτηκα όταν με συνέλαβαν τελικά.Φωτογραφία από το αρχείο της Σύλβιας Ιωαννίδου
Ενημερωμένη από τον Αγγελο Εβερτ, επιχείρησε να διαφύγει για το Κάιρο, αλλά το πρωί της ημέρας που θα έφευγε, στις 14 Ιουνίου του 1944, οι Γερμανοί εισέβαλαν στο διαμέρισμα στην οδό Ακαδημίας.
Συνελήφθη, ανακρίθηκε, και εστάλη στις ανδρικές φυλακές Αβέρωφ, χωρίς να ομολογήσει τίποτα. Καταδικάστηκε σε θάνατο και, στις 8 Σεπτεμβρίου, βρέθηκε στο ίδιο καμιόνι, στον δρόμο για το απόσπασμα, με τη θρυλική Λέλα Καραγιάννη: “Ημαστε στο Δαφνί και περιμέναμε το χάραμα. Ημουν η πρώτη που φώναξαν έξω. Μου είπε: Ψηλά το κεφάλι. Είσαι Ελληνίδα. Μην αφήσεις τα γουρούνια να σε δουν να φοβάσαι”. Την τελευταία στιγμή, ένα τηλεφώνημα της έσωσε τη ζωή.
Μετά την Απελευθέρωση, κυνηγημένη από τον ΕΛΑΣ, διέφυγε με βρετανικό αεροπλάνο στο Κάιρο, όπου παρέμεινε για δέκα μήνες.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Μηχανή του Χρόνου
