Il Greco: Βελισσάριος Κορένσιος, ο ζωγράφος που άφησε το ανεξίτηλο σημάδι του στην περιοχή της Νάπολης (e-book)

Απόσπασμα από την εισαγωγή της διδακτορικής διατριβής του Παναγιώτη Κ. Ιωάννου με τίτλο “Ο ζωγράφος Βελισσάριος Κορένσιος” για το Πανεπιστήμιο Κρήτης

Αντικείµενο της παρούσας διατριβής είναι το έργο του ζωγράφου Belisario Corenzio (Βελισσάριου Κορένσιου), που εκτείνεται από τις τελευταίες δεκαετίες τού 16ου έως τα µέσα του 17ου αιώνα και εδράζεται στην ισπανοκρατούµενη Νάπολη.

Παράλληλα, εξετάζεται η πρώιµη περίοδος τής ζωγραφικής τής Αντιµεταρρύθµισης στην ίδια περιοχή καθώς ο ζωγράφος, σχεδόν µονοπωλώντας την εκτέλεση των παραγγελιών για τοιχογραφίες, µετέφερε εκεί, και για ένα διάστηµα καθιέρωσε, το στυλ που δηµιουργήθηκε κατά κύριο λόγο στη Ρώµη επί Γρηγορίου ΙΓ΄ και Σίστου Ε΄· τη ζωγραφική, δηλαδή, που παρήχθη στο κατευθυντήριο παπικό κέντρο, µετά από τη Σύνοδο του Τριδέντου, υπό την καθοριστική, για την εικονογραφία και το ύφος, επίδραση των σχετικών διαταγµάτων, και την οποία αποδέχθηκε επίσης η ισπανική αυλή, στον βαθµό που υιοθετούσε ανάλογες µε τη ρωµαϊκή πολιτικές και πολιτιστικές συµπεριφορές. Η ζωγραφική τής Αντιµεταρρύθµισης και το υπό ισπανική κυριαρχία Βασίλειο τής Νάπολης είναι, συνεπώς, οι δύο κύριες παράµετροι της καλλιτεχνικής παραγωγής του Κορένσιου.

Λεπτομέρεια από το έργο του Κορένσιου στον καθεδρικό ναό του Σαλέρνο

[…] Στην περίπτωση του Βελισσάριου Κορένσιου, έχουµε στη διάθεσή µας µια µεγάλη ποσότητα σωζόµενων έργων που αποτελείται κατεξοχήν από τοιχογραφίες µεγάλων διαστάσεων, από δεκάδες σχέδια και πολύ λιγότερες ελαιογραφίες. Οι αρχειακές µαρτυρίες και οι πληροφορίες που αντλούµε από την παλαιότερη γραµµατεία µάς φανερώνουν έναν εξίσου µεγάλο αριθµό χαµένων ή λανθανόντων έργων και µάς δείχνουν ότι ο Βελισσάριος, πέρα από τη ζωγραφική εκτέλεση, αναλάµβανε επίσης την επίβλεψη του συνόλου τής διακόσµησης σε εκκλησίες και ανάκτορα. Τα έργα του συνιστούν κατά βάση µιαν εικονογράφηση των θρησκευτικών και πολιτικών θεµάτων που τα τάγµατα της Αντιµεταρρύθµισης και η ισπανική εξουσία ζητούσαν να παραστήσει µε έναν αφηγηµατικό και σαφή τρόπο, εκλαϊκεύοντάς τα σε µια τυποποιηµένη, συναισθηµατική, συχνά γλυκερή, και πεζή παράταξη.

Το ύφος του Κορένσιου αντλεί αρχικά και κατά κύριο λόγο από τον ύστερο ρωµαϊκό µανιερισµό, ενώ στη συνέχεια χρησιµοποιεί µέρος των πρώτων διατυπώσεων της κλασικιστικής, ραφαηλικής προέλευσης, τάσης τής πιο ανοιχτής φόρµας του µπαρόκ. Το ότι σε µερικά έργα του διακρίνουµε στοιχεία που ξεπερνούν τις µανιεριστικές συµβάσεις, προσεγγίζοντας, επιπόλαια, ακόµα και το κιάρο-σκούρο του Caravaggio δεν αρκούν για να ακυρώσουν την παραπάνω διαπίστωση, εφόσον είναι µέρος της εκλεκτικής τακτικής του Κορένσιου για ανάµιξη περισσότερων στοιχείων που συνεισφέρουν στην πληρέστερη αφήγηση της εικονιζόµενης παράστασης.

Διαβάστε ολόκληρη την διατριβή ΕΔΩ

Προσκύνηση των Μάγων, Παρεκκλήσι της Γέννησης, βασιλική του San Domenico Maggiore (Νάπολη)
, , , , , , ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *