Δωρεάν e-book: Οι Έλληνες της Διασποράς (15ος – 21ος αιώνας)

Για μεγάλα χρονικά διαστήματα η νεοελληνική Διασπορά είχε ευρύτατη συμμετοχή στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική εξέλιξη του συνολικού ελληνικού κόσμου. Ιδιαίτερα σημαντικός ήταν ο ρόλος της κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας: επί τέσσερεις, περίπου, αιώνες οι παροικίες της δυτικής και της κεντρικής Ευρώπης μετακένωναν στην τουρκοκρατούμενη ελληνική Ανατολή τα στοιχεία εκείνα που αποτέλεσαν καταλύτες στην οικονομική ανάπτυξη και στο σταδιακό κοινωνικό της μετασχηματισμό. Oι πολιτικές, εξάλλου, πρωτοβουλίες των αποδήμων συνέβαλαν αποφασιστικά στην τελική διαμόρφωση του ιδεολογικού πλαισίου μέσα στο οποίο προετοιμάστηκε ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων. Αλλά και μετά τη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και την ανάδειξή του σε αδιαμφισβήτητο εθνικό κέντρο, οι ελληνικές Kοινότητες του Εξωτερικού διατήρησαν ένα μέρος του προγενέστερου πολιτικού τους ρόλου, ο οποίος, μάλιστα, αναβαθμιζόταν κατά τις περιόδους των εθνικών κρίσεων του Ελληνισμού.

Από ποσοτική, επίσης, άποψη η νεοελληνική Διασπορά ήταν πάντοτε υπολογίσιμος παράγοντας: Με βάση μετριοπαθείς εκτιμήσεις των ελληνικών προξενικών αρχών και υπολογισμούς των ομογενειακών φορέων, το σύνολο των ατόμων που μπορούν να συναριθμηθούν σήμερα στον Απόδημο Ελληνισμό κινείται χονδρικά μεταξύ ενός ελαχίστου 2.700.000 και ενός μεγίστου 4.500.000. Eίναι σαφές ότι, με τα ελληνικά μέτρα, τα μεγέθη αυτά θα πρέπει να θεωρηθούν επιβλητικά, αφού αντιστοιχούν στο ένα τρίτο, περίπου, του πληθυσμού της Ελλάδας. Πάντως, σημαντικότερα ήταν –και είναι– τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής Διασποράς, δηλαδή η οικονομική ευρωστία και η κοινωνική καταξίωση των ομογενών στις νέες τους πατρίδες, σε συνδυασμό με τη δυνατότητά τους να επηρεάζουν παραγωγικά την κοινωνική και πολιτιστική ανέλιξη και της χώρας όπου ζουν σήμερα, αλλά και της πατρίδας των ίδιων ή των προπατόρων τους.

H ύπαρξη, συνεπώς, ενός ανθρώπινου δυναμικού, που έχει συνείδηση της εθνικής του καταγωγής και της πατρογονικής ιστορικής του κληρονομιάς, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα για έναν μικρό λαό, όπως ο ελληνικός, που υποχρεώθηκε να σηκώσει το βάρος συχνών και δύσκολων καταστάσεων. Όταν, μάλιστα, το ανθρώπινο αυτό δυναμικό συμμετέχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε συλλογικές πρωτοβουλίες πανεθνικής αλληλεγγύης, τότε o ρόλος του αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία.

Δείτε και κατεβάστε το PDF ΕΔΩ

, , , ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *