από τη σελίδα Ιστορικές Μνήμες ΕΟΚΑ 1955-1959
Της Ελένη Σιούφτα,
Το τηλέφωνο έδειχνε κλήση από Νέα Υόρκη.
Απαντώ.
Στην άλλη άκρη του ακουστικού με ρωτάει η φωνή:
-Η κυρία Ελένη Σιούφτα;
-Η ίδια, της απαντώ
-Είμαι η Λέλα Καραγιάννη, η εγγονή της ηρωΐδας Λέλας Καραγιάννη.
Δέος.
Τα μάτια μου γέμισαν.
-Σας παίρνω για να σας ευχαριστήσω για το τραγούδι που γράψατε με τον Μάριο Συμεού για τη γιαγιά μου, συνέχισε η φωνή.
Άρχισε ένας διάλογος που κράτησε είκοσι δύο συγκινητικά λεπτά…
Η Λέλα Καραγιάννη ήταν Ελληνίδα αντιστασιακή, αρχηγός της οργάνωσης Μπουμπουλίνα, μητέρα επτά παιδιών. Συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, λίγο πριν την Απελευθέρωση της Ελλάδας στις 8 Σεπτεμβρίου 1944.
Το πιο συγκλονιστικό που μοιράστηκε μαζί μου η κυρία Λέλα Καραγιάννη ήταν το εξής:
Το 1947 ο Βασιλιάς της Αγγλίας , Γεώργιος Στ’, είχε τιμήσει τη Λέλα Καραγιάννη απονέμοντάς της, το παράσημο της Χρυσής Βασιλικής Δάφνης επειδή είχε φυγαδεύσει και ΣΩΣΕΙ πολλούς Άγγλους στρατιώτες.
Η οικογένεια όμως, το 1956, επέστρεψε πίσω τη διάκριση αυτή στη βασιλική οικογένεια μέσω της Βρετανικής Πρεσβείας, με επιστολή η οποία ανέφερε ανάμεσα στα άλλα “πόσα κάναμε για να σώσουμε τα δικά σας παιδιά αλλά εσείς δολοφονείτε τα δικά μας”, μετά τον απαγχονισμό των Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.
Αυτά ως χαστούκι για όλους εμάς, που τον Οκτωβρίου του 1993 όταν η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ βρέθηκε στην Κύπρο για την 29η Σύνοδο Κορυφής της Κοινοπολιτείας της δώσαμε το χρυσό κλειδί της Λευκωσίας για να την τιμήσουμε.
Αιαι… Κύπρος… Αιαι…
