Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
Στην Πελοποννησο παραμονες της Επαναστασης, οι Μουσουλμανοι αποτελουσαν περιπου το 16% του πληθυσμου ( 334.896 Χριστιανοι, 63.813 Μουσουλμανοι) σε σχεση με το 10% που αποτελουσαν στην αρχη της δευτερης Τουρκοκρατιας (1715) οταν ηταν 25.000 εναντι 245.000 Χριστιανων. Η αυξηση αυτη δυστυχως οφειλεται σε αθροους εξισλαμισμους, ειδικα στην Ηλεια, οπου βεβαια δεν ηταν τοσο μαζικοι οσο στην Κρητη και στον Ποντο, ηταν ομως εντονοι.
Η μικρη σχετικα αυξηση του Ελληνικου στοιχειου (90.000 ατομα σε εναν αιωνα) οφειλεται εκτος απο τους εξισλαμισμους, και στα…Ορλωφικα, οπου βρηκαν τον θανατο περιπου 30.000 Ελληνες κατοικοι, ενω κατα την διαρκεια της Αλβανοκρατιας (1771-1779) πουληθηκαν σαν σκλαβοι στην Βορεια Αφρικη ( και ειδικα στην Τυνιδα και στο Μαροκινο Sale) περιπου 40.000 ατομα ( La Bedouayer, annals). Απο αυτους επεστρεψαν μολις 10.000.
Η συσταση του Μουσουλμανικου πληθυσμου ηταν κατα 60-65% Εξισλαμισμενοι Ελληνες, 25-30% Εξισλαμισμενοι Αλβανοι, και μολις 5-10% Τουρκοι, οι οποιοι γενικως εγκατασταθηκαν ελαχιστα στην Στερεα και Πελοποννησο.
Μεσα σε ενα μολις χρονο απο την εναρξη της Επαναστασης, ο Μουσουλμανικος/ Τουρκικος πληθυσμος της Πελοποννησου ειχε πρακτικα αφανιστει (30.000 νεκροι, Τριπολιτσα, Νεοκαστρο, Φαναρι, Γαστουνη) ενω οι υπολοιποι εφυγαν για την Μικρα Ασια με πλοια απο διαφορους Πελοποννησιακους λιμενες.
