Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
Η αναταραχη και η δημογραφικη αλλαγη που προξενησαν οι Τουρκικες εισβολες στην Μικρα Ασια στα τελη του 11ου αιωνα περιγραφονται σε ενα μαλλον πιπερατο επεισοδιο της Α’ Σταυροφοριας, και ειδικα την ημερα επανακτησης της Νικαιας απο την Αυτοκρατορια, στις 18 Ιουνιου 1097:
Πραγματι, οπως περιγραφει ο Αlbert του Aachen: “Eκεινη την ζεστη ημερα (18 Ιουνιου) οι Τουρκικη φρουρα της Νικαιας ( περ.5.000 ανδρες) εκκενωνε την πολη και αφου παρεδωσε τα οπλα της στους Αυτοκρατορικους προχωρουσε πεζη εξω απο τις πυλες, κατω απο τα ματια των Σταυροφορων. Ενας απο αυτους, ο Γερμανος Ιπποτης Guido von Gibelen, παρατηρησε μια νεαρη κοπελα με ξανθα μαλλια, που περπατουσε βιαστικα μαζι με μια ομαδα Τουρκων, προσπαθωντας να καλυψει το προσωπο της. Ο Von Gibelen ομως την γνωριζε προσωπικα, και τους σταματησε. Η νεαρη ονομαζοταν Bertha, ηταν 20 ετων, ηταν καλογρια απο το κοινοβιο της St Mary ad Horrea απο το Trier. Οι Τουρκοι αντεδρασαν, ενω ο Von Gibelen εβγαλε αμεσως το ξιφος του. Η κατασταση ηταν τεταμενη, ενω συντομα μαζευτηκαν και αλλοι Γερμανοι, απειλωντας οτι “θα πετσοκοψουν τους αθλιους Αγαρηνους”. Η συγκρουση αποφευχθηκε χαρις στην εγκαιρη παρεμβαση καποιου Νικητα, προφανως Αυτοκρατορικου αξιωματουχου. Η κοπελα απελευθερωθηκε και οδηγηθηκε στο στρατοπεδο των Σταυροφορων, εξω απο τη Νικαια.
Οδηγηθηκε στην σκηνη του Δουκα Godffrey de Buillon, οπου ανακριθηκε. Η κοπελα κατεθεσε οτι ηταν μελος της “Λαικης” Σταυροφοριας του Πετρου του Ερημιτη, και ειδικοτερα του Γερμανικου της αποσπασματος υπο καποιον Rainald (6.000 ατομα) που παγιδευτηκε απο τους Σελτζουκους στο καστρο “Ξεριγορδον” της Βιθυνιας στις 19 Σεπτεμβριου 1096. Υπηρξαν ελαχιστοι επιζωντες, μεταξυ αυτων και αυτη, που δοθηκε σε εναν Τουρκομανο, ονοματο Dalak. Ο Τουρκος την εκανε ερωμενη του, αλλα την υποχρεωνε να συνευρισκεται ερωτικα και με αλλους 3(!) συντροφους του. Ο Παπικος Λεγατος και ο Δουκας δεν πολυπιστεψαν την ιστορια της και μαλλον θα την εκτελουσαν, γιατι ηταν γνωστο οτι πολλοι απο το συγκεκριμενο Γερμανικο αποσπασμα με επικεφαλης τον ιδιο τον Rainald (περ.3.000 ατομα) αλλαξοπιστησαν για να διασωσουν την ζωη τους και οδηγηθηκαν στην Ανατολη ( παρολα αυτα αναφερονται ξανθοι “Τουρκοι’ σε συγκρουσεις στη Συρια το 1105). Η νεαρη σωθηκε μονο με παρεμβαση του Von Gibelen, που εγγυηθηκε προσωπικα για αυτην, και η κοπελα πηρε χαρη.
Ο Τουρκομανος Dalak ομως ειχε αλλη γνωμη, ηθελε παθολογικα τη νεαρη Γερμανιδα και μπηκε στο στρατοπεδο των Σταυροφορων (!) παρακαλωντας τους Γερμανους να του τη δωσουν, λεγοντας οτι ηταν ετοιμος να γινει ακομα και Χριστιανος(!) για να του επιστραφει. Ο Von Gibelen αρνηθηκε κατηγορηματικα, αλλα η νεαρη Γερμανιδα τους αφησε αφωνους ολους μεσα στη νυχτα, οταν το εσκασε μαζι με τον Dalak και τους Τουρκομανους συντροφους του.
Ολο αυτο το επεισοδιο, ειναι χαρακτηριστικο της αναταραχης, πολιτικης ρευστοτητας και διαβρωσης συνειδησεων που επεφεραν οι Τουρκικες εισβολες στη Βιθυνια μετα το 1076. Φυσικα τα χειροτερα δεν ειχαν ερθει ακομη…
( Albert of Aachen, 2.37 pp126-129)
