Πολλοί τον αποκαλούσαν «Ασυρματιστή του Θεού». Πόθος του ήταν να ζήσει στην αφάνεια, γι’ αυτό πάντοτε επιθυμούσε να ζει σε μακρινούς τόπους.
Η ταπείνωση και η αγάπη για τον συνάνθρωπό μας ήταν δύο από τις πιο γνωστές διδαχές και συμβουλές του. Τα «Φωτεινά μονοπάτια» ξεδιπλώνουν, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον γνώρισαν από κοντά, το μεγαλείο της ψυχής του αλλά και πτυχές της ζωής του.
Επισκέφθηκαν τους χώρους όπου έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα: το κελί του στο Άγιον Όρος, το μέρος όπου ασκήτεψε στο Όρος Σινά, αλλά και τον τελευταίο σταθμό της ζωής του, το Ιερό Ησυχαστήριο στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.