Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
Ένα από τα πιο διάσημα σκυλιά όλων των εποχών, είναι ο διαβόητος Berecillo, (Μικρό ταυρακι) που έδρασε στην Καραϊβική κατά την διάρκεια της Ισπανικής κατάκτησης της περιοχης, στις αρχές του 16ου αιώνα.
Γεννημένος μέσα στο Γαλλιονι “St Mateo” κατά μέσης του Ατλαντικού γύρω στο 1505, ο Berecillo, ένα Ισπανικό Alaunt, με βάρος τουλάχιστον 40 κιλά και μαυροκοκκινο χρώμα, περιήλθε στην κατοχή του θρυλικού Ponce de Leon, κατακτητή του Puerto Rico και Jamaica αφού είναι γνωστο ότι οι Ισπανοί έκαναν ευρεία χρήση πολεμικών σκύλων (Μastiff, Greyhound αλλά και Alaunt) στις αμέτρητες συρράξεις κατά των Ιθαγενών). Μέχρι το 1511, ο εκπληκτικός Berecillo είχε συμμετάσχει σε πάνω από 40 μάχες, ήταν γεμάτος τραύματα, αλλά διατηρουταν σε εξοχη κατάσταση. Μόνο στη μάχη του ποταμού Paranas, στο Puerto Rico, εξόντωσε 33(!) Ινδιάνους, σε μια άλλη σύγκρουση 28, ενώ έσωσε την τελευταία στιγμή από την σφαγή 80 Ισπανούς, όταν τους ξύπνησε με τα γαυγισματα του οσφρηζομενος επικείμενη Ινδιάνικη επίθεση.
Δεξί χέρι πλέον του Diego de Salazar, υπαρχηγού (Capitanos) του Leon, o Berecillo είχε καταστεί ζωντανός θρύλος μεταξύ των Ισπανών, και ελάμβανε εκτός από την ενισχυμένη τροφή του, και 1,5 μηνιαίο μισθό βαλλιστροφορου που κατατιθοταν σε κουτί που δεν το πείραζε κανένας. Μεταξύ δε των Ιθαγενών της Τζαμάικα, και της Κούβας είχε καταστει φόβητρο, και θεωρούσαν ” πιο επικίνδυνο τον Berecillo με 10 Ισπανούς, παρά 100 Ισπανούς χωρίς αυτόν”.
Ο φοβερός αυτός σκύλος έπεσε τελικά σε ενέδρα το 1513 μαζί με 13(!) Ισπανούς και βρήκε ηρωικό θάνατο δεχόμενος πάνω από 50 βέλη, αφού προηγουμένως είχε κατακρεουργήσει 14 Ιθαγενείς. Ο δε γιος του, το κουτάβι Leondocillo ( Μικρό λιονταράκι) υιοθετήθηκε από τον θρυλικό Nunez de Balboa και ήταν ο πρώτος σκύλος κανονικών διαστάσεων (οι Αζτεκοι και Μαγιά εκτρεφαν ένα είδος μικρού κουταβιου- δεν υπήρχαν σκύλοι-φυλακες στην Αμερική) που πάτησε σε Αμερικανικό έδαφος, ενώ μετά από σειρά απίστευτων μαχών και ταλαιπωριών ήταν και ο πρώτος σκύλος που αντίκρυσε τον Ειρηνικό Ωκεανο, το 1513. Η δε λεία που αποκόμισε με τις συμμετοχές του ήταν 500 χρυσά Pesos,που φυσικά πήγαν όλα στον Balboa, ο οποίος όμως, αγαπούσε το σκυλί σαν παιδί του.
Ο παλαίμαχος πλέον Leondocillo ήταν έτοιμος να συμμετάσχει και στην επική εκστρατεία του Κορτεζ το 1519 στο Μεξικό, αλλά αρρώστησε ξαφνικά, και θεωρήθηκε προτιμότερο να μείνει στον Παναμά. Πέθανε το 1524 και κηδεύτηκε πλήρης τιμών στο Darien. Και αυτός, και ο πατέρας του, είναι ζωντανοί θρύλοι στην Ισπανική κατάκτηση του Νέου Κόσμου.