του Χρήστου Χατζηλία,
Μία αγνοημένη στρατιωτική προσωπικότητα που εμφανίστηκε στα χρόνια του Ιουστινιανού ήταν ο θρακικής καταγωγής Ιωάννης γιός του στρατηγού Βιταλιανου.Αυτός ουσιαστικά σήκωσε το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου στην Δύση.
Κατα το τρίτο έτος του οστρογοτθικού πολέμου ο Ιωάννης έφθασε στην Ιταλία προς ενίσχυση του Βελισσαρίου,έχοντας μαζί του ένα επίλεκτο σώμα θρακικού ιππικού.Αποβιβάστηκε στον Υδρούντα(Οtranto) και προχώρησε προς την Ρώμη την οποία πολιορκούσαν οι Γότθοι υπό τον Ουιτίγι και υπεράσπισε ο Βελισσάριος ο οποίος για αντιπερισπασμό έστειλε τον Ιωάννη στην χώρα των Πικήνων(Μικρή περιοχή της κεντρικής Ιταλίας προς την Αδριατική με κυριότερο λιμάνι την Αγκώνα) για να δρά από τα νώτα εναντίον των Γότθων.
Ο Ιωάννης εκτέλεσε με απόλυτη επιτυχία την αποστολή του και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πέσουν στα χέρια του τα φρούρια του Ουρμπίνο και του Αριμίνου.Κατόπιν τούτου, ο Ουτίγις έλυσε την πολιορκία της Ρώμης.Αλλά με επιδέξιο ελιγμό ο Γότθος αρχηγός πολιόρκησε τον Ιωάννη στο Αρίμινο.Αυτός ανταπεξήλθε με επιτυχία στις επιθέσεις των Γότθων οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία όταν έφθασαν επικουρίες προς τον Ιωάννη.
Η πολεμική δράση του Ιωάννη συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά κατά την οποία έφτασε τους Γότθος μέχρι τις Άλπεις.Το 541 μαζί με τους στρατηγούς Βέσσα και Κωνσταντινιανό αντικατέστησαν τον Βελισσάριο μέχρι να φθάσει στην Ιταλία ο στρατηγός Αλέξανδρος που θα τον διαδεχόταν. Η πολυαρχία και η ανικανότητα του νέου αχριστράτηγου έδωσαν στους Γότθους την ευκαιρία να ανακτήσουν τα εδάφη που είχαν χάσει. Ο Ιωάννης διακρίθηκε και πάλι. Κατέλαβε την Βερόνα και πολέμησε κατά των Γότθων στην Φλωρεντία,οργάνωσε την άμυνα της Ρώμης κατά τη νέα της πολιορκία από τους Γότθους.
Το 546 ο Βελισσάριος επανήλθε στην Ιταλία και έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον Ιωάννη να επανακάμψει στην Κωνσταντινούπολη, όπου ενυμφεύθη την Αντωνίνα,κόρη του στρατηγού Γερμανού και ανεψιά του Ιουστινιανού.Λίγο μετά το γάμο του επέστρεψε στην Ιταλία.Υποχρέωσε τους Γότθους να λύσουν την πολιορκία του Υδρούντα και να υποχωρήσουν στον Βρινδίσιο.Ακολούθως κατέλαβε το Κανύσιο(Canosa di Puglia),οργάνωσε την περιοχή γύρω από αυτό και κατευθύνθηκε προς τη Ρώμη αλλά του έκοψαν τον δρόμο οι Γότθοι οπότε στράφηκε προς την Καλαμβρία,νίκησε τους Γότθους στο Ρήγιο,πέρασε μετά στην Απουλία,αντιμετώπισε τις υπέρτερες δυνάμεις του νέου Γότθου αρχηγού Τωτίλα και αναγκάσθηκε αρχικά να αποσυρθεί στον Υδρούντα και μετά στον Τάραντα,όπου αμυνόμενος απέκρουσε όλες τις γοτθικές επιθέσεις.Το 547 δρά και πάλι στην χώρα των Πικηνών αλλά λόγω διαφωνίας με τον Βελισσάριο αποχωρεί από την Ιταλία και αναλαμβάνει την διοίκηση των στρατευμάτων της Ιλλυρίας.
Συγκέντρωσε μεγάλες δυνάμεις στην πόλη Σάλωνες(Salonae) της Δαλματίας με σκοπό να περάσει στην Ιταλία όπου θα αναλάμβανε την αρχιστρατηγία.Αλλά οι στρατηγοί του αυτοκρατορικού στρατού αντέδρασαν στον διορισμό ενός νεώτερου τους στον ανώτατο βαθμό,ετσι στάλθηκε ο στην Ιταλία αρχιστράτηγος ο Ναρσής.Ο Ιωάννης ωστόσο συνέχισε τη δράση του,συγκρότησε εκ των ενόντων ναυτική δύναμη με την οποία συνέτριψε τον στόλο των Γότθων το 552. Ακολούθως,επανήλθε στις Σάλωνες όπου ανέμεινε τον Νασή. Μετά τη συνάντηση και οι δύο μαζί δια ξηράς κάνοντας τον γύρο της Αδριατικής,έφθασαν στην Ραβέννα όπου ακολούθησαν οι θριαμβευτικές νίκες του Ναρσή.Πρώτα στις Ταγίνες(θέση στους πρόποδες των Απεννινών,νοτίος του Αριμίνιου),όπου σκοτώθηκε ο Τωτίλας και ακολούθως στον Δράκοντα ποταμό όπου σκοτώθηκε ο τελευταίος Γότθος αρχηγός Τειας. Απο το έτος 554 και εξής ο Ιωάννης αγωνίστηκε εναντίον των Φράγκων που με αρχηγούς τους Λεύθεριν και Βουτελίνο είχαν εισβάλει στην Ιταλία.
Στα χρόνια του Ιουστινιανού ακούστηκε πολύ κι ένας άλλος στρατηγός που λεγόταν Σέργιος,γυιός του στρατηγού Βάκχου και ανεψιός του επίσης στρατηγού Σολόμωνος που ήταν αρχηγός των αυτοκρατορικών στρατευμάτων της Λιβύης.Το 544 ο Σέργιος διορίσθηκε διοικητής της Τριπόλεως.Στην πόλη Λέπτις Μαγκνα(Magna Leptis) δέχθηκε αντιπροσωπεία Μαυρουσίων οι οποίοι ζητούσαν χρήματα για να σταματήσουν την επιδρομική τους δράση.
Ο Σέργιος όμως με το πρόσχημα ότι στο γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν τους οι Μαυρούσιοι έδειξαν απρεπή συμπεριφορά,διέταξε και τους έσφαξαν όλους πλην ένος που γλίτωσε και ειδοποίησε τους συμπατριώτες του,οι οποίοι ακολούθος επιτέθηκαν με ορμή,νίκησαν τον Σέργιο και σε νέα μάχη στην Τεβέστη νίκησαν και τον Σολόμωνα,στον οποίο είχε καταφύγει μετά την ήττα ο Σέργιος.Στη δεύτερη μάχη σκοτώθηκε ο Σολόμων και στην θέση του ως διοικητού Καρχηδόνος κατέλαβε ο Σέργιος, που υπήρξε λόγω του αλαζονικού χαρακτήρα του κακός διοικητής.Γι αυτό αντικαταστάθηκε από τον στρατηγό Αρέσβινθο.Το 559 ο Σέργιος πολεμώντας κατά των Ούννων και των Σλάβων στην θράκη αιχμαλωτίσθηκε.
ΠΗΓEΣ: ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι ΚΑΡΓΑΚΟΣ. Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ.ΣΕΛ.245-248
