Ο Καμαραικός ρυθμός δημιουργήθηκε από την εποχή των πρώτων Μινωικών ανακτόρων (1900 π.Χ.) και κράτησε περίπου δύο αιώνες. Κέντρα του ήταν η Φαιστός ,η Κνωσσός και περιοχές κοντά στην Φαιστό, όπως ο Κομμός.
Πρόκειται για μία καθαρά Μινωική επινόηση και χαρακτηρίζεται από λευκή διακόσμηση, σε συνδυασμό με αποχρώσεις του κόκκινου και της ώχρας, πάνω σε μαύρο φόντο.
Αυτό που κάνει πολύ ιδιαίτερο τον Καμαραικό ρυθμό είναι η θεματολογία των μοτίβων του. Για πρώτη φορά ,στην συγκεκριμένη περίοδο, απεικονίζονται εντελώς αφηρημένα μοτίβα, με έντονες σουρεαλιστικές τάσεις.
Η ελευθερία της έκφρασης των Μινωιτών καλλιτεχνών , όπως και η διαφυγή από το ρεαλιστικό περιβάλλον τους, δεν μπορεί παρά να αντικατοπτρίζει την ελεύθερη βούληση στη Μινωική κοινωνία.
Η πλήρης αποφυγή πολεμικών σκηνών και γενικότερα συμβόλων του πολέμου, δείχνει ολοφάνερα την ειρηνιστική στάση των Μινωιτών.Ο διπλός πέλεκυς που ενίοτε αποτελεί καμαραϊκό μοτίβο, έχει τελετουργική σημασία (τη θυσία του ταύρου για την Μητέρα Θεά).
Επίσης εμφανής ,μέσα από την Καμαραϊκή διακόσμηση, είναι η αγάπη προς τη φύση. Εκτός από την πληθώρα απεικονίσεων με φυτά και ζώα, ακόμα και το όνομα του ρυθμού αυτού δικαιώνει την εκδοχή αυτή. Η ονομασία του προέρχεται από το ιερό σπήλαιο των Καμαρών (κοντά στη Φαιστό),όπου τα Καμαραϊκά αγγεία πρωτοανακαλύφθηκαν (είχαν αναθηματική χρήση).
Το σπήλαιο των Καμαρών είναι ένας από τους σπουδαιότερους Μινωικούς χώρους λατρείας. Αυτό γιατί οι αρχαίοι Κρήτες διάλεγαν φυσικά σπήλαια και κορυφές βουνών για την πραγμάτωση των τελετών τους. Έχοντας σαν θεά την προσωποποίηση της φύσης, ήθελαν να την πλησιάσουν ,το δυνατόν περισσότερο.
Μετά από μία σχολαστική παρατήρηση των Καμαραϊκών μοτίβων, διαπιστώνουμε ότι σε όλα ,σχεδόν, τα Καμαραϊκά αγγεία υπάρχει η συμμετρία του «οχταριού» (δύο κύκλοι που εφάπτονται κάθετα).Διάσημοι αρχαιολόγοι , όπως ο sirArthurEvansκαι ο A.W.Persson ,πιστεύουν πως αυτό συμβολίζει την ανθρώπινη δύναμη και την θεική προστασία. Θα έλεγα ότι πρόκειται για αυτό που αποκαλούμε «ψυχή και σώμα».
Τα Καμαραϊκά αγγεία αποπνέουν την αίσθηση της αρμονίας μεταξύ του ανθρώπινου και του επουράνιου.
Κύρια χαρακτηριστικά της Μινωικής τέχνης είναι η λεπτότητα και η κομψότητα.
Τι πιο λεπτό από τα ωοκέλυφα καμαραϊκά αγγεία; Τι πιο κομψό από τις αρμονικές καμπύλες , και στα σχήματα και στη διακόσμηση των Καμαραϊκών κεραμικών;
Όλοι αυτοί οι λόγοι είναι υπεραρκετοί για να αποσπάσουν ,έστω, ένα μικρό κομμάτι της προσοχής μας προς αυτά που οι πρόγονοί μας ,διαχρονικά, διαμηνύουν.
Χρέος δικό μου , να διατηρήσω αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά της Μινωικής κεραμικής.
Βασίλης Πολιτάκης spiritofgreece.gr
