Τα «Φωτεινά Μονοπάτια», συνεχίζοντας το οδοιπορικό τους στην έρημο της Ιουδαίας, επισκέπτονται τη Λαύρα του Χοζεβά, που βρίσκεται χτισμένη στην πλαγιά μιας άγριας χαράδρας.
Η μονή ιδρύθηκε στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. από μία ομάδα ασκητών, που διαμόρφωσαν τα κελιά τους μέσα στους βράχους. Τον 6ο αιώνα έρχεται στους Αγίους Τόπους ένας μοναχός από την Κύπρο, για να προσκυνήσει τα Πανάγια Προσκυνήματα και στη συνέχεια να βρει τόπο να ασκητέψει. Ήταν ο Όσιος Γεώργιος.
Επισκέπτεται το μοναστήρι και παραμένει σ’ αυτό. Το αναδιοργανώνει, με αποτέλεσμα η μονή να γνωρίσει ημέρες ακμής. Το μοναστήρι, σήμερα, αποτελεί μια πνευματική όαση στην καρδιά της ερήμου για κάθε προσκυνητή.
Στις αρχές του 9ου αιώνα, οι πατέρες του Χοζεβά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι λόγω των επιδρομών των Αράβων. Μαζί τους παίρνουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και τη μεταφέρουν στο νησί της Αμοργού. Είναι η εικόνα της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας.