Από το ’21 έως σήμερα

Κώστας Ιορδανίδης

Ο εορτασμός των διακοσίων χρόνων από την έναρξη της Επαναστάσεως του 1821 έχει αρχίσει να δημιουργεί οξύτατες εντάσεις. Αλλά προς τι η έκπληξη, αφού διαρκούντος του απελευθερωτικού αγώνα, παράλληλα διεξάγονταν εμφύλιες συγκρούσεις.

Είμαστε παλαιοί, εμείς οι Ελληνες. Η εθνεγερσία του ’21, έχει ιστορία δύο αιώνων. Είναι η τελευταία φάση μιας πορείας, πλέον των 2.500 χρόνων. Ηταν πρωτίστως μία πατριωτική εξέγερση εναντίον των Οθωμανών, και μία ακραία ανυπακοή προς την τότε ισχύουσα ευρωπαϊκή τάξη.

Ταυτόχρονα, όμως, ήταν μία ανατροπή εκ βάθρων του τρόπου διά του οποίου το έθνος των Ελλήνων δεν επιβίωσε απλώς, αλλά διεδραμάτισε ρόλο σημαντικότατο ενίοτε στο πλαίσιο πολυεθνών και πολυπολιτισμικών αυτοκρατοριών, επί αιώνες.

Κακώς σχεδιασμένη, με τραγικές εμφύλιες συγκρούσεις των ηρώων μας, η Επανάσταση είχε ως στόχο τη δημιουργία κράτους χριστιανικού και εθνικώς ομοιογενούς, που ολοκληρώθηκε με την ένταξη των Δωδεκανήσων στον εθνικό κορμό μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η πολιτική οντότης που προέκυψε ήταν από μιαν άποψη παράγωγο της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Ωστόσο, τίποτε από αυτά δεν θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχαν οι ήρωες του ’21 – τραχείς, θεληματικοί, πανούργοι, ενίοτε δολοπλόκοι, έμπλεοι όμως πάντα πατριωτισμού.

Δεν ήταν η έκρηξη της Επαναστάσεως στην παλαιά Ελλάδα έργο μιας πνευματικής ελίτ. Αυτή ακολούθησε και επιτέλεσε γιγαντιαίο έργο στη συνέχεια, όταν προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας συνεκτικής ιδεολογίας που θα προσέδιδε στη νέα κρατική οντότητα διαχρονικό περιεχόμενο.

Και όντως συνεκρότησε σύστημα εθνικής ιδεολογίας σε πλήρη εναρμόνιση με τη θρησκευτική ταυτότητα – τον κατεξοχήν λώρο που συνέδεσε όλους τους Ελληνες τους εγκατεσπαρμένους στην αυτοκρατορία των Οθωμανών.

Σήμερα, ωστόσο, η κυρίαρχη ροπή είναι αντίστροφη. Η Ελλάς έχει αυτοβούλως εκχωρήσει κυριαρχικά της δικαιώματα στο νέο ιδιότυπο αυτοκρατορικό σχήμα που ονομάζεται Ε.Ε. Το σκληρό εθνικό περίβλημα θα πρέπει να κατεδαφισθεί σταδιακώς.

Η σημερινή ελίτ επιχειρεί ιδεολογική μετάλλαξη των Ελλήνων και ενσωμάτωση στο σύστημα της Ε.Ε. Και αυτό προϋποθέτει αναποδράστως σταδιακή αποδόμηση του εθνικού κράτους, έστω και εάν δεν ομολογείται άμεσα.

Διερωτάται κανείς πώς θα ήταν δυνατόν να αποφευχθεί μία σύγκρουση, αλλά και η ασυναρτησία που ενίοτε προκύπτει από τις δημόσιες τοποθετήσεις ορισμένων εμπλεκομένων στη διοργάνωση των επετειακών εορτασμών.

Αλλά μακράν ημών αίσθημα συντριβής και απογοητεύσεως. Μια φάση είναι αυτή που διανύει η Ευρώπη σήμερα. Και όσο διαρκεί, οι Ελληνες θα αφρολισθαίνουμε στο κύμα, διότι απεδείχθη στη διάρκεια των αιώνων ότι είμαστε ικανότατοι σε αυτό. Και ο εορτασμός της επετείου θα είναι εντυπωσιακός.

Οσο για τα υψηλόφρονα περί του ρόλου της Ελλάδος στη νέα συγκυρία, ας τα αφήσουμε στην άκρη. Διότι ευρισκόμεθα εν κινήσει σε περιβάλλον ασταθέστατο.

kathimerini.gr

, , , , , , ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *