Μια εκπομπή του Γιώργου Παπαστεφάνου
Ο Θόδωρος Παπαδόπουλος υπήρξε ο Έλληνας «βασιλιάς του ταγκό». Ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ήταν ένας από τους μεγάλους του ρεμπέτικου. Και οι δυο με μικρασιατικές ρίζες, πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σε μια Ελλάδα γεμάτη αντιθέσεις (κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές) και αυτούς τους δυο διαφορετικούς κόσμους, εκπροσωπούσαν μέσα από «βίους παράλληλους» και οι ίδιοι. Αυτές τις διαφορές, προσπάθησε να δείξει το διπλό πορτρέτο Παπαδόπουλου – Χατζηχρήστου που ετοιμάσαμε μαζί με τον Κώστα Αυγέρη το 1991-92 στη σειρά των «Παλιών μας φίλων».
Ήταν μια δύσκολη εκπομπή, με πολύπλοκο σενάριο, πολλές συμμετοχές και γυρίσματα πολλών ημερών. Τα τραγούδια μοιράστηκαν η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μπάμπης Γκολές, η Πέμυ Ζούνη, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Άγγελος Παπαδημητρίου, ο Μανώλης Λιδάκης (με μουστάκι!), η Χριστιάνα με τον Κώστα Γανωτή, η Γλυκερία με τον επίσης μυστακοφόρο Κώστα Μακεδόνα, η Σοφία Βόσσου, ο Λάκης Παππάς, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο Γιάννης Γερογιάννης, η Ελένη Δήμου και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Την κόντρα του ελαφρού, του «ευρωπαϊκού» με το λαϊκό τραγούδι, ζωντάνεψαν η Νένα Μεντή και η Νατάσα Τσαγκαρισιάνου. Η Πέμυ Ζούνη έπαιξε μια κοσμική κυρία του ’30, ενώ η Μίρκα Παπακωνσταντίνου ενσάρκωσε την μετεμφυλιακή Ελλάδα της αντιπαροχής και της «ανόρθωσης». Όλα τα έμμετρα κείμενα γράφτηκαν από τον Γιώργο Κρητικό, ακόμη και αυτό που απαγγέλει στην αρχή ο παρουσιαστής μαζί με το παιδί που κι αυτός υπήρξε κάποτε.
Όσο γυριζόταν η εκπομπή ο τότε διευθυντής τηλεόρασης Μιχάλης Δημητρίου επέμενε να με ρωτά «Πότε επιτέλους θα τελειώσει το Μπεν Χουρ;» Τελικά, το «Μπεν Χουρ» τέλειωσε και το 1993 που η ΕΡΤ αποφάσισε να δώσει για πρώτη φορά τηλεοπτικά βραβεία, οι «Παλιοί μας φίλοι» κέρδισαν το «βραβείο καλλίτερης μουσικής εκπομπής». Στην απονομή η σκηνοθέτις Γκαίη Αγγελή, που ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής, με πλησίασε και μού είπε «Μα, αυτή δεν ήταν μια απλή μουσική εκπομπή. Ήταν σωστός κινηματογράφος!». Ωστόσο, η ΕΡΤ αρνήθηκε να την ξαναπροβάλλει για να δουν και οι τηλεθεατές ποια ήταν επιτέλους αυτή η εκπομπή που τής χάρισε ένα από τα λιγοστά βραβεία της. Για μένα το κλίμα είχε γίνει πια πολύ βαρύ. Αν και ήμουν ο παλιότερος στην ΕΡΤ και στην κορυφή της ιεραρχίας από χρόνια, φαινόταν πια ότι από τους τότε επικεφαλής της τηλεόρασης κανείς δεν με υπολόγιζε. Έτσι αποφάσισα να δεχτώ την πρόταση του Γιάννη Αλαφούζου και της Σοφίας Μιχαλίτση και να μετακομίσω στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Υπέβαλα παραίτηση στην ΕΡΤ όσο πιο διακριτικά γινόταν αλλά το μυστικό, διέρρευσε. Όταν το έμαθε ο Αλέξης Κωστάλας, ήρθε και με βρήκε στο γραφείο μου συγκινημένος. «Θα σου ετοιμάσω αποχαιρετιστήρια γιορτή» μού είπε. «Όχι, Αλέξη!» του απάντησα «Θα φύγω από την πίσω πόρτα». Και έτσι έφυγα. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1993.
