Το περιοδικό “Εποχές” (1963-1967): ιδεολογικές αναζητήσεις και πολιτισμός (pdf)

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ της Ευαγγελίας Σκούρα από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου, 2006

Μία  πρόσφορη  μέθοδος  για  τη  νοηματοδότηση  της  εκάστοτε εκδοτικής πρωτοβουλίας, είναι ο συσχετισμός του κοινωνικοιστορικού και ιδεολογικοπολιτικού  πλαισίου  μέσα  στο  οποίο  αυτή  εκδηλώνεται  με  τις συνιστώσες του λόγου που αρθρώνεται στο έντυπο.  Η αποκωδικοποίηση του  λόγου  καθίσταται  τοιουτρόπως  μία  διαδικασία  συνεκτίμησης  της ρητής  και  της  άρρητης  διάστασης  των  κειμένων,  δηλαδή πραγματοποιείται  μια  ανάλυση  στη  βάση  τόσο  του  ίδιου  του περιεχομένου του λόγου, όσο και σ’ εκείνη που ορίζεται από τα επιμέρους στοιχεία  που  συνθέτουν  την  ταυτότητά  του,  στοιχεία  όπως  ο  χώρος,  ο χρόνος  και  το  υποκείμενο  του  λόγου.    Προκειμένου  όμως  να αποσαφηνιστεί η σχέση ανάμεσα στο ρητό και το άρρητο, αναγκαίος είναι ο  παραλληλισμός  της  με  την  αντίστοιχη  που  υπάρχει  ανάμεσα  στα στοιχεία  του  διπόλου  προσδιορισμός‐αυτοπροσδιορισμός.    Στα  πλαίσια της  διαδικασίας  αυτής,  η  έρευνα  προσπαθεί  να  επιτύχει  μια  ισορροπία ανάμεσα  στη  δική  της, a posteriori  εκτίμηση  των  συμφραζομένων  που ενέχει  κάποιο  εκδοτικό  εγχείρημα,  και  στον  τρόπο  που  οι  ίδιοι  οι συμμετέχοντες σε αυτό επιλέγουν να το χρωματίζουν.

Στην περίπτωση του περιοδικού Εποχές οι παραπάνω παρατηρήσεις δείχνουν να αποκτούν ειδική βαρύτητα.  Η έκδοση του περιοδικού εν μέσω της  δεκαετίας  του  1960,  επομένως  σε  μια  περίοδο  πόλωσης,  πολιτικού αναβρασμού και κοινωνικών αναταραχών, από ανθρώπους μάλιστα των οποίων  ο  λόγος  και  η  δράση  έχουν  κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις,  δεν αφήνει  στο  σημερινό  μελετητή  το  περιθώριο  να  αποδεχθεί  παθητικά  το αξίωμα  ότι  οι  Εποχές  αποτελούν  ένα  έντυπο  με  αμιγώς  παιδευτικούς σκοπούς  και  την  απορρέουσα  απ’  αυτό  επίφαση  απαρέγκλιτης ιδεολογικής  ουδετερότητας.    Δε  θα  πρέπει,  ωστόσο,  να  υποθέσουμε  εξ αυτού  ότι  το  περιοδικό  δεν  ανταποκρίνεται  στους  παιδευτικούς  στόχους που  θέτει.    Είναι  πρόδηλη  η  προσπάθεια  συστηματικής  επέκτασης  σε ζητήματα  πολιτιστικά, φιλοσοφικά, επιστημονικά και σε όλα εκείνα που συγκροτούν τον πυρήνα της ανθρώπινης γνώσης.  Με τον τρόπο αυτό οι Εποχές  επιθυμούν  να  συμβάλουν  στον  προβληματισμό  και  την εξοικείωση  του  αναγνωστικού  κοινού  με  θέματα  λιγότερα  τετριμμένα, αλλά ιδιαιτέρως επιμορφωτικά.  Παράλληλα με τον παιδευτικό τους ρόλο, οι Εποχές  δείχνουν  σε  γενικές  γραμμές  να  υπερασπίζονται πειστικά  και το  δόγμα  της  ουδετερότητας  και  μετριοπάθειας  που  προβάλλουν. Η  αμφισβήτηση  έγκειται  στο  κατά  πόσον,  σε  περιόδους  ιδίως  έντονων ανακατατάξεων,  μπορεί  να  ευδοκιμήσει  ως  πρόταγμα  η  ουδετερότητα.  Αν κάτι τέτοιο είναι εκ των πραγμάτων εξαιρετικά δυσχερές, τότε εύλογα δημιουργείται  η  υπόνοια  ότι  η  επίκληση  της  τελευταίας  χρησιμοποιείται ως  μέσο  νομιμοποίησης  της  συγκάλυψης  ή  της  άτονης  εκδήλωσης  των κοινωνικοπολιτικών θέσεων του εντύπου.    

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ (234 σελίδες)

, , , , , , ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *