του Τάσου Μαλεσιάδα,
Προ του 1935, ο Ελληνικός Στρατός θα μπορούσε να παρομοιαστεί μόνο με ενισχυμένες πολιτοφυλακές, εν συγκρίσει με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Στα πρόθυρα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κάθε χώρα ξεκινούσε τον επανεξοπλισμό της με τους ρυθμούς που της επέτρεπαν τα δημοσιονομικά της. Η Γερμανία είχε ήδη μπει σε ένα σύντονο πρόγραμμα επανεξοπλισμού αδιαφορώντας για τους περιορισμούς των Βερσαλλιών. Στα επόμενα χρόνια θα γινόταν ακόμα εντονότερη η προσπάθειά της.
Στη Μεγάλη Βρετανία ορισμένες φωνές, γραφικών εκείνη την περίοδο, διέβλεπαν έναν νέο πόλεμο και ζητούσαν από τις κυβερνήσεις την παραχώρηση κονδυλίων ικανών ώστε να ανταγωνιστούν την αναδυόμενη δύναμη της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Στη Γαλλία, αν και σε επίπεδο βιομηχανίας, τεχνογνωσίας και πρώτων υλών η χώρα δεν υστερούσε σε τίποτα από τις δύο προηγούμενες η ασταθής πολιτική κατάσταση και η κοινωνική στροφή των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων οδήγησαν σε μία ηθική απαξία το στρατιωτικό πνεύμα της χώρας και στο κομμάτι της προπαρασκευής η μόνη αξιόλογη εξαίρεση υπήρξε η δημιουργία της ισχυρής οχυρής αμυντικής τοποθεσίας στα σύνορα με τη Γερμανία, τη γνωστή «Γραμμή Μαζινό».
Στη χώρα μας, από τον Αύγουστο του 1936, τα ηνία της πολιτικής, κοινωνικής και στρατιωτικής της πορείας είχε αναλάβει ο πρώην επιτελικός αξιωματικός Ιωάννης Μεταξάς ο οποίος διέθεσε όχι απλώς σεβαστά κονδύλια για τον επανεξοπλισμό του Στρατού μας, αλλά μερίμνησε για κάθε έκφανση των Όπλων και Σωμάτων καθώς διέβλεπε την επερχόμενη σύγκρουση και επιθυμούσε να προετοιμάσει τον Στρατό όσο δυνατόν καλύτερα.
Ο επανεξοπλισμός του Στρατού
Στο δόγμα επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού το Πυροβολικό και το Πεζικό διαδραμάτιζαν τον κύριο ρόλο, καθότι το γεωγραφικό ανάγλυφο και ότι οικονομικές δυνατότητες της χώρας δεν επέτρεπαν την απόκτηση ισχυρών μηχανοκίνητων μονάδων και σχηματισμών· κατ’ επέκτασιν και τη δημιουργία νέου δόγματος. Ο πόλεμος που ήρθε στην Ελλάδα ήταν πόλεμος των αρχών του αιώνα με πιο σύγχρονα μέσα. Αυτό το γνώριζε ο Ιωάννης Μεταξάς και γι’ αυτό το βάρος των κονδυλίων στράφηκε προς την ενίσχυση του Πυροβολικού και του Πεζικού.
Στα Υλικά Αρμοδιότητος Πυροβολικού κατά τη Μεταξική δικτατορία παραγγέλθηκαν και αποκτήθηκαν:
-24 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 88 χιλ. με τα πλήρη παρελκόμενά τους, 18 προβολείς με τα ειδικά οχήματά τους και 6 ακουστικά μηχανήματα με τα ειδικά οχήματά τους.
-54 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 37 χιλ. με πλήρη παρελκόμενα.
-56 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20χιλ. επί βαρέος κιλλίβαντος ρυμουλκούμενα και 52 ίδιου τύπου επί ελαφρού κιλλίβαντος με πλήρη ανταλλακτικά και παρελκόμενα.
-600 πλήρη βλήματα αντιαεροπορικού των 88χιλ. Από την επόμενη παραγγελία των 10.560 βλημάτων ιδίου τύπου παρελήφθη η μισή ως και τον Οκτώβριο του 1940.
-600 πλήρη βλήματα αντιαεροπορικού των 80χιλ. 1000 ίδια άνευ πυροσωλήνων εκ των οποίων τα μισά παρελήφθησαν.
-10.000 πλήρη βλήματα αντιαεροπορικού των 37χιλ. από 154.000 παραγγελθέντων αρχικώς.
-500 διατρητικά βλήματα των 37χιλ. έναντι παραγγελθέντων 5000 καθώς και 5000 βλήματα ασκήσεων του ιδίου τύπου.
H έλευση αυτών των πυρομαχικών, αναζωογόνησαν τα αποθέματα του Στρατού και έδωσαν νέα ώθηση στην εκπαίδευση των στελεχών και των στρατεύσιμων. Η ποιότητα της εκπαίδευσης στη Σχολή Εφαρμογής Πυροβολικού αυξήθηκε κατά πολύ, διότι υπήρχε πληθώρα πυρομαχικών και ανταλλακτικών για τους εκπαιδευόμενους, χωρίς τον φόβο των ελλείψεων των προηγούμενων ετών.
Η έλευση αντιαρματικού οπλισμού και αρμάτων μάχης αποτέλεσαν προτεραιότητα στο εξοπλιστικό πρόγραμμα του Στρατού μας. Όμως, στην περίπτωση των αρμάτων μάχης οι παραγγελίες δεν ικανοποιήθηκαν, καθώς τα παραγγελθέντα 14 άρματα των 6-7 τόνων δεν παρελήφθησαν πριν τον πόλεμο. Όμως, στην περίπτωση των αντιαρματικών παρελήφθησαν 24 αντιαρματικά πυροβόλα των 37χιλ κατανεμημένα και οργανωμένα σε 6 πυροβολαρχίες μαζί με 24 έστορες για την χρησιμοποίηση των πυροβόλων σε οχυρές θέσεις.
Μαζί με αυτά παρελήφθησαν 23.000 πλήρη βλήματα διατρητικά-τροχιοδεικτικά, 12.000 βλήματα διατρητικά-μη τροχιοδεικτικά, 7.000 εκρηκτικά καθώς και 1.200 βλήματα ασκήσεων. Στα αντιαρματικά τυφέκια η παραγγελία των 1786 τυφεκίων των 14χιλ. δεν ικανοποιήθηκε και μόλις 22 από αυτά έφτασαν στα χέρια των ανδρών μας.
Την ίδια στιγμή η Εφορία Υλικού Πολέμου κατάφερε να διασκευάσει 10.000 παλαιά βλήματα πεδινού πυροβολικού σε αντιαρματικά για τα πυροβόλα των 75χιλ και 40.000 βλήματα για οργάνωση αντιαρματικών ναρκοπεδίων. Το συνολικό κόστος της δαπάνης για το υλικό που αγοράστηκε ανήλθε στο 1.454.276.129 δραχμές.
Στα Υλικά Αρμοδιότητος Πεζικού παρελήφθησαν 50.000 βραχύκαννα τυφέκια τύπου Μάουζερ των 7.92χιλ με τα ανάλογα ανταλλακτικά τους όπως και 400 οπλοπολυβόλα τύπου Χότσκις των 7.92 του Γαλλικού Στρατού, βαρύτερα από τα αντίστοιχα του Ελληνικού Στρατού. Μαζί με αυτά και 200 οπλοπολυβόλα Χότσκις των 7.92 με τρίποδες πολυβόλων Σεντ Ετιέν 800 τον αριθμό και 121 τηλέμετρα. Πληθώρα ανταλλακτικών και παρελκομένων αγοράστηκαν για όλα τα πολυβόλα του Πεζικού. Μαζί με αυτά παρελήφθησαν και πιστόλια φωτοβολίδων και παράλληλα ανακατασκευάστηκαν σχεδόν όλα τα παλαιά και προβληματικά όπλα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως εκπαιδευτικά και εφεδρικά.
Όσον αφορά την Επιμελητεία, τη νομή και τα εφόδια, τα υλικά αυτοκινήτων, τα υλικά χημικού πολέμου, τα μηχανήματα και τα εργαλεία, το υλικό μετεωρολογικής υπηρεσίας, τον στρατωνισμό και τον ιματισμό ο επανεξοπλισμός υπήρξε ολοκληρωτικός. Οι άδειες αποθήκες, της προηγούμενης δεκαετίας, κυριολεκτικά γέμισαν. Αντιασφυξιογόνες μάσκες από τη Γερμανία και τη Γαλλία διανεμήθηκαν στις μονάδες. Νέες προμήθειες αυτοκινήτων και υλικών αυτοκινήτων, όπως και μεταφορικών μέσων για τα πυροβόλα.
Αγορές σε φυσίγγια τυφεκίων, πολυβόλων και οπλοπολυβόλων συμπλήρωσαν τα μεγάλα κενά στους Πίνακες Οργάνωσης και Υλικού της προηγούμενης δεκαετίας. Αγοράστηκαν όλμοι των 81χιλ με σάγματα μεταφοράς πυρομαχικών και θωράκια ολμοβολείων. Παρελήφθησαν 145.760 βλήματα έναντι 245.760 παραγγελθέντων με 1.500 βλήματα ασκήσεων έναντι 4.500 παραγγελθέντων. Συνολικά δαπανήθηκαν σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δραχμές για αγορά πυρομαχικών πεζικού.
Για υλικά επιστρατεύσεως δαπανήθηκαν 1.545.000.000 δραχμές και για υλικά γενικής εφεδρείας 1.126.000.000 και για κατασκευές αποθηκών, δρόμων, και λοιπών υλικών του στρατεύματος άλλα 1.897.000.000 δραχμές. Συνολικά, εδόθησαν περισσότερα από 9.750.000.000 σε δύο έτη.
Παράλληλα με το πρόγραμμα επανεξοπλισμού του στρατεύματος διεξαγόταν και το πρόγραμμα επανεκπαίδευσης καθώς και η μεγαλύτερη οχυρωματική κατασκευή της ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας, η περίφημη «Γραμμή Μεταξά». Αυτό οδηγεί τους δημοσιονομικούς δείκτες ακόμα υψηλότερους όσον αφορά τα κονδύλια που εδόθησαν ουσιαστικά για την προπαρασκευή της άμυνας της χώρας.
Ο Ιωάννης Μεταξάς, αναντίρρητα, αποτέλεσε μία στρατηγική ιδιοφυία και υπήρξε τεράστια η προσφορά του στον αμυντικό σχεδιασμό και στη μετέπειτα εποποιία των στρατευμάτων στην Ήπειρο, τη Βόρειο Ήπειρο και την Αλβανία. Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά περισσότερα από στοιχεία και αριθμούς μα η ουσία είναι μία.
Το έπος του 1940 πέρα από την ηθική του διάσταση αποτελείται και από την αριθμητική του υπόσταση. Η προετοιμασία του στρατεύματος όλα αυτά τα έτη υπήρξαν η γενεσιουργός αιτία της μεγάλης νίκης μας. Και όπως είναι γνωστό στους στρατιωτικούς φιλοσοφικούς στοχασμούς, το λατινικό ρητό «amat victoria curam», η νίκη αγαπά την προετοιμασία.
Βιβλιογραφία:
– Η προς πόλεμον Προπαρασκευή του Ελληνικού Στρατού 1923-1940, ΓΕΣ/ΔΙΣ
– Το Ελληνικό Πυροβολικό, Ανδρέας Καστάνης, Περισκόπιο
– Εφοδιασμοί του Στρατού εις υλικά Οπλισμού και Πυρομαχικών Πεζικού και Πυροβολικού 1940-1941, ΓΕΣ/ΔΙΣ
– Αλέξανδρου Παπάγου, Ο Ελληνικός Στρατός και η προς πόλεμον προπαρασκευή του