Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
Η Ρωμη ειχε παρει “ζεστα” το θεμα των καταφρακτων απο την εποχη της συντριβης του Κρασσου στις Καρρες (53πΧ), επρεπε να μπει για τα καλα ο 2ος αιωνας μΧ ομως, και οι προσωπικες προσπαθειες του Ανδριανου για να αρχισει να “βαραινει” το Ρωμαικο ιππικο αφου οι προκλησεις πλεον ειδικα στην Ανατολη ηταν πολλες, λογω Παρθων.
Στην εικονα βλεπουμε αριστερα το νεο ειδος ”ελαφρου καταφρακτου” που αρχισε να κανει δειλα την εμφανιση του στα Ρωμαικα στρατευματα την δεκαετια του 120, ειδικα στον Ρηνο και στα Βαλκανια, στην μεση το ‘”Σουπερ-Τανκ”, ο αρχετυπος Καταφρακτος, απο τον Δουρα-Ευρωπο της Συριας ( Cohors XXX Palmyrenorum) μια μοναδα Ελληνοσυρων κατα βασιν υπερβαρεων ιππεων, δυναμης 700 ανδρων, περι το 230, και δεξια μια επιλεκτη, σοφιστικε μοναδα τεθωρακισμενων ιπποτοξοτων, η Cohors XXI Saggitarium απο την Οσροηνη της Συριας, δυναμεως 1.800 ανδρων, που απεδωσε τοσο καλα στον Περσικο πολεμο του Αλεξανδρου Σεβηρου (231-33), ωστε ο πιτσιρικας αυτοκρατορας να τους μεταθεσει στον .. Ρηνο, οπου πραγματικα “εσπειραν τον θανατο” ( Ηρωδιανος 245-8) στους Αλαμμανους κατα τους βαναυσους πολεμους της Ρωμης στο μετωπο του Ρηνου, το 234/5. Οι εποχες αλλαζαν, οι αναγκες το ιδιο, και η Ρωμη παροτι αρχαια πλεον, προσαρμοζοταν διαρκως.
