Το Ελληνικό Σύνταγμα του 1911, ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την συνταγματική ιστορία της Ελλάδας. Μετά την άνοδο του Ελευθέριου Βενιζέλου στην εξουσία μετά την επανάσταση στο Γουδί το 1909, ο Βενιζέλος αφοσιώθηκε στην προσπάθεια για μεταρρύθμιση του κράτους. Το κύριο αποτέλεσμα ήταν μια σημαντική αναθεώρηση του ελληνικού Συντάγματος του 1864.
Οι πιο αξιοσημείωτες τροποποιήσεις σε σχέση με το σύνταγμα του 1864 ήταν: καλύτερη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελεσματικότερη προστασία της προσωπικής ασφάλειας, φορολογική ισότητα, απαραβίαστο της κατοικίας. Επιπλέον, το Σύνταγμα διευκόλυνε την απαλλοτρίωση ενός ακινήτου για την διανομή του σε ακτήμονες αγρότες, ενώ ταυτόχρονα προστάτευε τα δικαιώματα ιδιοκτησίας.
Άλλες σημαντικές αλλαγές περιλαμβάνουν την ίδρυση Εκλογικού Δικαστηρίου για την επίλυση των εκλογικών διαφορών που απορρέουν από βουλευτικές εκλογές, η προσθήκη νέων ασυμβίβαστων για τους Βουλευτές, η αποκατάσταση του Συμβουλίου της Επικρατείας ως ανώτατο διοικητικό δικαστήριο (το οποίο ανασυστάθηκε και λειτούργησε πλήρως από το Σύνταγμα του 1927), η βελτίωση της προστασίας της δικαστικής ανεξαρτησίας και η καθιέρωση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Τέλος, για πρώτη φορά, το Σύνταγμα προέβλεπε υποχρεωτική και δωρεάν εκπαίδευση για όλους και δήλωσε την Καθαρεύουσα ως “επίσημη γλώσσα του Έθνους”.
ΠΗΓΕΣ:
- Βιβλιοθήκη της Βουλής
*Του Κωνσταντίνου Αραμπάμπασλη (Ιστορικός)
*By Konstantinos Arababaslis (Historian)
