Έριξε το Πολυτεχνείο τη δικτατορία; – Ο “μύθος” και οι μύθοι

Λυγερός Σταύρος

Όλα τα είχαμε, αυτό που μας έλειπε είναι μία σύγκρουση για το Πολυτεχνείο, για ένα ιστορικό γεγονός πριν σχεδόν μισό αιώνα! Όλα άρχισαν από την ομιλία του υφυπουργού Παιδείας στη Βουλή, η οποία προκάλεσε την εντονότατη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ και ΜΕΡΑ25. Επειδή, όμως, έγινε το θέμα των ημερών, έκρινα σκόπιμο όχι μόνο να προσθέσω την άποψή μου, αλλά και να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια σχετικά με κάποια γεγονότα κι όχι μόνο με ερμηνείες. Και την καταθέτω, επειδή έχω ζήσει από πρώτο χέρι τα γεγονότα ως μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής, η οποία είχε ηγηθεί της εξέγερσης.

Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή. Υπενθυμίζουμε ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου ξεκίνησε με την κατάληψη την Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973 και τελείωσε με την κάθοδο των τανκς και την με στρατιωτική βία εκκένωση του Πολυτεχνείου στην Πατησίων τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου της 17ης Νοέμβρη. Για την ακρίβεια, δεν τελείωσε τότε, τελείωσε πολλές ώρες αργότερα, αφού μέχρι και το απόγευμα του Σαββάτου οι δυνάμεις καταστολής “εκκαθάριζαν” περιοχές, διαλύοντας και με χρήση πυροβόλων όπλων μεγαλύτερες ή μικρότερες διαδηλώσεις. Σε εκείνες τις συγκρούσεις είχαμε και τους περισσότερους νεκρούς.

Δεδομένου ότι το δικτατορικό καθεστώς κατέρρευσε τον Ιούλη 1974, προφανώς η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν το ανέτρεψε το Νοέμβρη. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να το ανατρέψει. Στο Πολυτεχνείο δεν συγκρούστηκε ο στρατός με ένοπλους αντάρτες. Δεν υπήρξε, λοιπόν, στρατιωτικά νικητής και ηττημένος. Οι φοιτητές ήταν άοπλοι κι αυτή ήταν η δύναμή τους. Η δικτατορία κατέστειλε την εξέγερση με τα όπλα κι αυτό ακριβώς ήταν η ήττα της. Τότε επήλθε η ηθική κατάρρευσή της, έστω κι αν χρειάστηκαν μερικοί μήνες και η τραγωδία της Κύπρου για να καταρρεύσει και ως μηχανισμός εξουσίας. Το Πολυτεχνείο, ως εξέγερση, εγγράφηκε με τόση δύναμη στη λαϊκή συνείδηση, ακριβώς επειδή εμπεριείχε την έννοια της “θυσίας”, η οποία πάντα λειτουργεί σαν σηματοδότης για τα έθνη και τους λαούς. Εδώ και αρκετά χρόνια ορισμένοι ακροδεξιοί κύκλοι επιχειρούν με αξιοσημείωτη μανία να αποκαθηλώσουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου ως κορυφαίο ιστορικό γεγονός. Για τον σκοπό αυτό βιάζουν τα γεγονότα, αρνούμενοι ακόμα κι ότι υπήρξαν νεκροί! Δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς μαζί τους. Υπάρχουν, όμως, και οι άλλοι που –περισσότερο ή λιγότερο εμφανώς– επιχειρούν να απομειώσουν την ιστορική εμβέλεια εκείνης της εξέγερσης (δεν τους συγκίνησε ποτέ και ορισμένους τους “έπεφτε ιδεολογικά βαριά”), ισχυριζόμενοι ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το Πολυτεχνείο είναι άσχετο με την κατάρρευση της δικτατορίας. Και για να το αποδείξουν επικαλούνται τους μήνες που μεσολάβησαν μεταξύ των δύο γεγονότων.

Πλήρης πολιτική απονομιμοποίηση 

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, λοιπόν, δεν ανέτρεψε το δικτατορικό καθεστώς, αλλά το απονομιμοποίησε πλήρως πολιτικά. Όπως μας διδάσκει η Ιστορία, κανένα καθεστώς πλήρως απονομιμοποιημένο πολιτικά δεν έχει μακροημερεύσει. Αυτό που έκανε το Πολυτεχνείο ήταν να θέσει τη δικτατορία σε τροχιά κατάρρευσης. Και η κατάρρευση επήλθε όταν με αφορμή το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο. Η δικτατορία, εκτός από το να σκοτώσει νέους Έλληνες που ζητούσαν ελευθερία και δημοκρατία, διέπραξε και το μεγαλύτερο εθνικό έγκλημα μεταπολεμικά…

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο slpress.gr