Αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 2019: Οι δέκα σπουδαιότερες

της Μαρίας Θερμού,

Από τα σπουδαία ευρήματα, που έρχονται στο φως κάθε τόσο στην ανεξάντλητη από αρχαιότητες Αίγυπτο, στις γυναίκες γραφείς του Μεσαίωνα. Από εκεί, στους μυστικούς και άγριους τόπους των Μάγια και του Περού. Και από εκεί στην Ιταλία του Νέρωνα, στην Βρετανία του Γουλιέλμου του Κατακτητή ή στους Ντενίσοβαν της Μογγολίας.

Αρχαιολογικές και ανθρωπολογικές ανακαλύψεις και έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον κόσμο το 2019, παρουσιάζονται και φέτος από το διάσημο αμερικανικό περιοδικό Archaeology, σε μία επιλογή των δέκα πιο ενδιαφερόντων από αυτές. Ελληνική πάντως δεν περιλαμβάνεται ανάμεσά τους, όπως άλλες χρονιές, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί για μια ακόμη φορά η εμμονή των Αμερικανών στην ιστορία των αυτοχθόνων της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.

Έχει και η Αρχαιολογία τις προτιμήσεις της…

Ακολουθεί το Top 10 Discoveries του 2019:

Ιερογλυφικά που μιλούν

Αίγυπτος. Μοναδικές σκηνές της ζωής στην αρχαία Αίγυπτο, ζωγραφισμένες από εξαιρετικούς καλλιτέχνες με χρώματα, που διατηρούνται ζωντανά, ακόμα και μετά από 4.300 χρόνια βρίσκονταν στον τάφο ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου του Παλαιού Βασιλείου. Το όνομά του, σύμφωνα με τα ιερογλυφικά που βρίσκονται στους τοίχους, ήταν Khuwy, ενώ στους τίτλους του αναφέρεται ότι ήταν «Γραμματέας του Βασιλιά», «Σύντροφος του Βασιλικού Σπιτιού» και «Επιτηρητής των ενοίκων του Μεγάλου Σπιτιού». Οι εικόνες, μάλιστα, τον παριστάνουν να κάθεται μπροστά σε ένα τραπέζι με φαγητά, ποτά και άλλες προσφορές, που τον συνόδευαν στην μετά θάνατον ζωή. Σκηνές εξαιρετικά ασυνήθιστες για τους τάφους αυτής της εποχής, όπως είπαν οι αρχαιολόγοι. Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα του Τσεχικού Ινστιτούτου Αιγυπτιολογίας στο νεκροταφείο της 5ης Δυναστείας του Φαραώ Djedkare Isesi (περίπου 2381-2353 π.Χ.)

Ο υπόγειος κόσμος των Μάγια

Μεξικό. Επτά τελετουργικούς θαλάμους, γεμάτους από αντικείμενα κεραμικής, εντόπισαν οι αρχαιολόγοι βαθιά μέσα στη γη, σε ένα σύστημα σπηλαίων κοντά στο κέντρο της πόλης των Μάγια, την Chichen Itza. Στα 170 ανέρχονται συνολικά αυτά τα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων θυμιατήρια με απεικονίσεις του θεού της βροχής Tlaloc. Πρόκειται για έναν υπόγειο χώρο λατρείας, ο οποίος υποστηρίζει τη θεωρία ότι η πόλη ιδρύθηκε στη συνέχεια σε σχέση με αυτόν, τον 7ο π.Χ. αιώνα. Οι σπηλιές είχαν ανακαλυφθεί από 1966, και από τότε ονομάσθηκαν Balamku ή «Σπήλαιο του θεού Ιαγουάρου» και στη συνέχεια είχαν σφραγιστεί.

Νεολιθικές γιορτές με χοίρους

Βρετανία. Από την μία άκρη της Βρετανίας ως την άλλη ταξίδευαν οι άνθρωποι της Νεολιθικής εποχής, διανύοντας εκατοντάδες μίλια για να παρακολουθήσουν εορτασμούς σε ιερές τοποθεσίες, φέροντας μάλιστα μαζί τους, τους δικούς τους χοίρους προς κατανάλωση. Κάτι που προέκυψε από την εξέταση οστών χοίρων, που είχαν απορριφθεί πριν από περισσότερα από 4.000 χρόνια σε περιοχές της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Και, όπως πιστεύουν οι ερευνητές, αυτή ήταν μια ισχυρή πράξη για την οικοδόμηση της ταυτότητας της ομάδας σ΄ εκείνη την μακρινή εποχή.

Η προέλευση των μήλων

Καζακστάν. Πριν από 11,6 εκατομμύρια χρόνια αναπτύχθηκαν τα μήλα στην Ευρώπη και την Ασία, όπως δείχνουν απολιθώματα που έχουν φθάσει ως σήμερα αλλά πώς εξαπλώθηκε αυτό το δέντρο; Τη στιγμή, μάλιστα, που δεν υπήρχαν καν άνθρωποι εκείνη την εποχή. Ο αρχαιολόγος Robert Spengler του Ινστιτούτου για την Επιστήμη της Ανθρωπιστικής Ιστορίας, Max Planck κατέληξε, ύστερα από έρευνες, στο συμπέρασμα ότι μεγάλα ζώα της Πλειόκαινου εποχής ή της εποχής των Παγετώνων ήταν αυτά που μετέφεραν τη γύρη και τους σπόρους των μήλων. Προφανώς για τα μήλα, έστω και σε εκείνη την άγρια μορφή τους, ήταν ελκυστικά για τροφή.

Μεσαιωνική γυναικεία γραφή

Γερμανία. Σωματίδια από ουλτραμαρίν, μια λαμπερή μπλε, χρωστική ουσία που προέρχεται από το ορυκτό λάπις λάζουλι ανιχνεύθηκαν σε μεγάλη ποσότητα στην οδοντική πλάκα μιας γυναίκας, που είχε ταφεί τον 11ο ή 12ο αιώνα σε ένα γερμανικό μοναστήρι και το γεγονός προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους επιστήμονες, καθώς η συγκεκριμένη ουσία ήταν, την εποχή εκείνη, πιο ακριβή και από τον χρυσό. Η απάντηση στο αίνιγμα ήρθε από έρευνα, που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για μία γραφέα, που χρησιμοποιούσε το πανάκριβο αυτό χρώμα για να ζωγραφίζει τα ιερά χειρόγραφα. Μέσω αυτού, λοιπόν, τώρα αναζητείται το πλήθος των γυναικών γραφέων της Μεσαιωνικής εποχής.

Το δωμάτιο με τις Σφίγγες

Ιταλία. Ένα άγνωστο δωμάτιο του Domus Aurea, δηλαδή του Χρυσού Ανακτόρου, που έκτισε ο Νέρωνας μετά από την πυρκαγιά που κατέστρεψε την Ρώμη το 64 μ.Χ. ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι στον τεράστιο αρχαιολογικό χώρο της πόλης. Το νέο δωμάτιο είναι καλυμμένο ολόκληρο από τοιχογραφίες, που απεικονίζουν έναν κένταυρο και άλλες μυθολογικές μορφές, ένα όργανο που μοιάζει με σφυρίχτρα, διακοσμητικά φυτά, καθώς και μία σφίγγα, χάρις στην οποία μάλιστα ο χώρος ονομάσθηκε «Δωμάτιο των Σφιγγών».

Μαζική θυσία στο Περού

Περού. Η πρώτη μαζική θυσία παιδιών και ζώων -περισσότερα από 230 παιδιά και περί τα 400 λάμας- αποκαλύφθηκε στο Περού, στην παράκτια περιοχή της Pampa la Cruz. Στην πραγματικότητα, μάλιστα, πρόκειται για τρία περιστατικά θυσίας, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, με το παλαιότερο να χρονολογείται στο έτος 1250. Παρόμοιες μαζικές θυσίες μεταγενέστερων χρόνων, που έχουν βρεθεί στην ίδια περιοχή, ερμηνεύθηκαν ως προσφορές στους θεούς για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, μπορεί τα θύματα να προέρχονταν από ηττημένους λαούς στα βόρεια της χώρας. Μία τρίτη εκδοχή, εξάλλου, θέλει τις θυσίες να είχαν γίνει για να τιμηθεί ο ιδρυτής της πόλης, ο Taycanamo, που έφθασε από τη θάλασσα γύρω στο 1000.

Οι Ντενίσοβαν των Ιμαλαΐων

Κίνα. Ακόμη και σε υψόμετρο 3.280 μέτρων μπορούσαν να ζήσουν οι Ντενίσοβαν, αυτό το εξαφανισμένο είδος ανθρώπου -ανθρωπίδες όπως λέγονται- όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες, με βάση ένα οστό που βρέθηκε στα Ιμαλάια. Το οστό, κάτω γνάθος για την ακρίβεια, έχει ηλικία 160.000 ετών, δηλαδή χρονολογείται περίπου 120.000 χρόνια πριν την άφιξη των προγόνων μας στην περιοχή. Τα κενά σχετικά με την μορφή και την συμπεριφορά των Ντενίσοβαν παραμένουν πολλά, όμως η νέα μελέτη της γνάθου, που είχε βρεθεί στο Θιβέτ, κατέδειξε πως αυτό το αρχαίο είδος ζούσε επιτυχώς σε μεγάλα υψόμετρα και είχε εξαπλωθεί πέραν της Σιβηρίας. Σύμφωνα με βιολογικές μελέτες, μάλιστα, έχει αποδειχθεί ότι και οι σημερινοί πληθυσμοί, που κατοικούν στο Θιβέτ, είναι γενετικά προσαρμοσμένοι για να επιβιώνουν σε ελλιπές οξυγόνο και αυτό το γενετικό χαρακτηριστικό φαίνεται πως προήλθε από τους Ντενίσοβαν, οι οποίοι κατοικούσαν σε μεγάλα υψόμετρα πολύ πριν τους Homo sapiens.

Οι πλούσιοι τάφοι με τα άλογα

Μογγολία. Δύο πλούσιους τάφους ευγενών της αυτοκρατορίας των Xiongnu, ενός νομαδικού λαού που κυριάρχησε στις ανατολικές Ευρασιατικές στέπες από τον 3ο αιώνα π.Χ. ως τον 1ο μ.Χ. έφεραν στο φως οι ανασκαφές. Στον μεγαλύτερο από τους δύο βρέθηκαν ξύλινα κουτιά με ασημένια εξαρτήματα, γάντζους από νεφρίτη και ένα ζευγάρι επιχρυσωμένων ασημένιων δράκων, που κάποτε χρησίμευαν ως λαβές αγγείου. Ο μικρότερος τάφος περιείχε τα λείψανα του ανθρώπου, που είχε ταφεί με μια άμαξα, 15 κεφάλια αλόγων και 19 ασημένια στολίδια ιπποσκευής, καθένα από τα οποία απεικονίζει μονόκερο. Επίσης, τμήμα ενός σπαθιού, διακοσμημένο με νεφρίτη, το μοναδικό που έχει βρεθεί ως τώρα σε τάφο των Xiongnu.

Τα ασημένια κέρματα

Βρετανία. Ένας θησαυρός, αποτελούμενος από 2.500 ασημένια κέρματα -πένες- που βρέθηκε στην κοιλάδα Chew Valley της νοτιοδυτικής Αγγλίας αποκαλύπτει την πολιτική αβεβαιότητα του 11ου αιώνα, όταν ο Γουλιέλμος ο κατακτητής είχε νικήσει τον τελευταίο αγγλοσάξονα βασιλιά της Αγγλίας, Harold Godwinson το 1066. Το πρόσωπο του Harold απεικονίζουν τα 1.236 από αυτά τα νομίσματα, ενώ τα υπόλοιπα τον William. Και οι παραχαράξεις δεν έλειπαν, όπως αποδεικνύεται από νομίσματα που στην μία όψη φέρουν τον ένα βασιλιά και στην άλλη τον άλλον. Με όλα μαζί, πάντως, τα κέρματα, που βρέθηκαν είτε ολόκληρα, είτε κομμένα στη μέση ή σε τεταρτημόρια, μπορούσε κάποιος εκείνη την εποχή να αγοράσει τουλάχιστον 500 πρόβατα. Μια μεγάλη περιουσία!

mononews.gr

, ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *